مناقشه علنی نکونام – خطیر در استقلال

سیمارتیکل:

کیانوش رحمتی دستیار جاوید نکونام سرمربی خود در استقلال است که دیروز به خبرنگاران گفت که از باشگاه انتظار کمک دارد و نکونام می گوید این به نفع تیم است. همه اعضای حزب استقلال به اتفاق آرا اعلام کردند که درگیری نکونام با خطیر و طرفی که همراهش بود به خاطر منافع شخصی نبود.

واقعیت این است که نکونام صریح و بی طرفانه صحبت کرد و آشکارا علیه خطیر موضع گرفت. گلایه های او خیلی گسترده است و در یکی دو جمله خلاصه نمی شود اما سرمربی استقلال چیزی را کتمان نکرد و در این باره صحبت کرد.

مدیرعامل استقلال چه می کند؟ او با استفاده از تاکتیک های سکوت و مدارا، به نکنوم اجازه داد تا در جمع صحبت کند. سپس معاون ارتباطات باشگاه به رادیو آمد و پاسخ سرمربی این تیم را داد; هر چند فرد دیگری در کنار اکانت نکونام و این استراتژی تا به امروز در داخل استقلال جواب نداده و در آینده وضعیت را بهبود نخواهد بخشید. یعنی اگر توضیحات دستیار رسانه ای خطیر در این مورد موثر بود استقلال این همه گلایه نداشت.

نتایجی که استقلال به دست آورد احتمالا خطیر را دست به دست خواهد شد. چون مکان برای راحتی نکنوم و دوستانش است. خطیر یا باید همین روند را ادامه دهد و در لاک دفاعی فرو برود یا به میدان بیاید و از عملکردش دفاع کند. خطیر هر چقدر هم که از رسانه ها فرار کند، نکونام با هر نتیجه قابل قبولی به خطیر و رفقایش تیر خواهد زد.

معلوم نیست این افتضاح پایان خوبی خواهد داشت یا خیر اما با گذشت زمان مهارت خطیر به عنوان مدیرکلی که باید با سرمربی خود ارتباط برقرار کند از بین می رود و این مشکل دیگر مدیریت نامیده نمی شود. چاره ای نیست جز اینکه وارد میدان شویم و همه چیز را بگویم. مدیرعامل استقلال باید پاسخی به سرمربی این تیم و انتقادات وقیحانه او داشته باشد.

از این پس صنعت مدیریت دیگر ساکت و بی پاسخ نیست. در باشگاهی مثل استقلال، رابطه سرمربی و مدیر باید در بالاترین سطح ممکن باشد. وقتی اوضاع استقلال تا این حد جنجالی است، سکوت مدیرعامل بی معنی است.