آخرین وضعیت شاعر غزلسرای معاصر/ هوشیاری بهمنی ۵ است

این موضوع در گفتگو با سیمارتیکل مطرح شد.

خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری سیمارتیکل گفت: بهمنی چند روزی بود که بیمار بود و دو شب پیش (31 مرداد) به دلیل خونریزی شدید مغزی به بیمارستان رفت. با مشاهده میزان خونریزی سریعاً به بیمارستان منتقل شد.

خبرنگار سیمارتیکل در گفتگو با پرستار بخش کبیر جویای وضعیت کبیر شد و گفت: استاد بهمنی در بخش مراقبت های ویژه بستری است و با دستگاه تنفس می کند که متاسفانه اعداد خوبی برای سطح هوشیاری وی نیست، اما ما در حال حاضر هستیم. هنوز امیدواریم که در حال درمان هستیم و این کار را انجام می دهیم شاعر به زودی شاهد ترمیم خواهد بود.

به گزارش سیمارتیکل، بهمنی شاعر و غزلسرای متولد سال 1321 در دژفول بود. فریدن مشیرین اولین کسی بود که در بهمنی توانایی شعر گفتن پیدا کرد و اولین شعر خود را در سن 10 سالگی برای مادرش خواند و در سال 1331 در مجله “روشن فاکر” منتشر کرد.

بهمنی از سال 1345 همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و با همکاری شبکه استانی خلیج فارس برنامه های نمایشی شعر ارائه کرد. وی از سال 1352 در بندرعباس زندگی کرد و پس از پیروزی انقلاب به تهران آمد و در سال 1363 مجدداً به بندرعباس نقل مکان کرد و هم اکنون در آنجا ساکن است. او یکی از ماهرترین و موثرترین ترانه سرایان این دوران است و با هنرمندان زیادی در عرصه موسیقی از جمله زنده یاد ناصر عبداللهی همکاری داشته است. اولین مجموعه «باغ لعل» بهمنی در سال ۱۳۵۱ توسط انتشارات بامد منتشر شد و پس از آن بسیاری از آثار او به دست مخاطبانش رسید. دو مجموعه «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» و «کابی شروتیمادور» از معروف‌ترین ساخته‌های بهمنی هستند که به چاپ دهم رسیده‌اند. در سال ۱۳۷۸ بهمنی غزلسرای نمونه کشوری شد و در سال ۱۳۸۵ در اولین دوره جشنواره شعر فجر به همراه حسین منجوی در رشته شعر کلاسیک برگزیده و در فهرست چهره های ماندگار شعر قرار گرفت.

در میان ساخته‌های بهمنی، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» مجموعه‌ای تأثیرگذار در گسترش غزل‌های معاصر است. عشق یکی از مضامین غزل اوست. غزل های او را بسیاری وام گرفته از سبک نیما یوشیزا می دانند. به قول خودش: تن من شعر است اما جانم تمام نصف است در آینه ترکیب این چهره دیدنی است.

خبرگزاری سیمارتیکل برای این غزلسرای پارسی گوی آرزوی سلامتی دارد.