استخراج اتریوم با گوشی: واقعیت ها، چالش ها و جایگزین های سودآور

استخراج اتریوم با گوشی هوشمند، موضوعی است که کنجکاوی بسیاری از علاقه مندان به دنیای ارزهای دیجیتال را برمی انگیزد. واقعیت این است که پس از به روزرسانی مهم اتریوم به نام «مرج» (The Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲، استخراج مستقیم اتریوم (ETH) با گوشی یا هر دستگاه ماینینگ دیگری، دیگر امکان پذیر نیست. این تغییر بنیادین، مفهوم استخراج اتریوم را دگرگون کرده و روش های کسب درآمد از این ارز دیجیتال را به سمت سازوکارهای جدیدی سوق داده است. در این مقاله به بررسی دقیق دلایل این تغییر، چالش های مربوط به استخراج ارز دیجیتال با گوشی، خطرات برنامه های ادعایی کلود ماینینگ و در نهایت، معرفی جایگزین های واقعی و هوشمندانه برای کسب درآمد از ارزهای دیجیتال با استفاده از تلفن همراه می پردازیم تا شما را از تصمیمات مالی نادرست و آسیب های احتمالی به دستگاهتان محافظت کنیم.

اتریوم چیست و استخراج (ماینینگ PoW) چگونه بود؟

اتریوم، پس از بیت کوین، بزرگترین و تأثیرگذارترین ارز دیجیتال در بازار است که نقشی محوری در توسعه فناوری بلاکچین ایفا می کند. این پلتفرم غیرمتمرکز، صرفاً یک ارز دیجیتال نیست، بلکه زیرساختی برای اجرای قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) و ساخت اپلیکیشن های غیرمتمرکز (DApps) فراهم می کند که دامنه کاربردهای آن را بسیار فراتر از یک سیستم پرداخت ساده برده است.

پیش از سپتامبر ۲۰۲۲، اتریوم از مکانیسم اجماع «اثبات کار» (Proof-of-Work یا PoW) برای تأیید تراکنش ها و افزودن بلوک های جدید به بلاکچین خود استفاده می کرد. در این سیستم، فرآیندی به نام «استخراج» یا «ماینینگ» انجام می شد. ماینرها (استخراج کنندگان) با استفاده از سخت افزارهای قدرتمند کامپیوتری، به رقابت می پرداختند تا مسائل پیچیده ریاضی را حل کنند. اولین ماینری که این مسئله را حل می کرد، حق افزودن بلوک جدید تراکنش ها به بلاکچین را به دست می آورد و در ازای آن، پاداشی به صورت ارز دیجیتال اتریوم دریافت می کرد. این فرآیند، امنیت شبکه را تضمین کرده و از حملاتی مانند «خرج کردن مضاعف» (Double Spending) جلوگیری می کرد.

برای استخراج اتریوم در دوران PoW، ماینرها به کارت های گرافیک (GPU) قدرتمند یا دستگاه های مخصوص استخراج (ASIC) نیاز داشتند. هرچه قدرت پردازشی (هش ریت) این سخت افزارها بالاتر بود، شانس ماینر برای حل مسائل و دریافت پاداش بیشتر می شد. این عملیات نیازمند مصرف بالای انرژی برق و همچنین سیستم های خنک کننده پیشرفته بود تا از آسیب دیدن سخت افزارها جلوگیری شود. سودآوری استخراج در این روش به عواملی چون قیمت اتریوم، سختی شبکه، هزینه برق و کارایی سخت افزار بستگی داشت.

پایان یک دوران: اتریوم و مهاجرت به Proof-of-Stake (The Merge)

یکی از مهمترین تحولات در تاریخ ارزهای دیجیتال، مهاجرت شبکه اتریوم از مکانیسم اجماع «اثبات کار» (Proof-of-Work) به «اثبات سهام» (Proof-of-Stake یا PoS) بود که در رویدادی تاریخی به نام «مرج» (The Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲ به وقوع پیوست. این تغییر، یک به روزرسانی فنی عظیم بود که نه تنها نحوه تأیید تراکنش ها در شبکه اتریوم را کاملاً دگرگون کرد، بلکه به معنای واقعی کلمه، به دوران استخراج اتریوم به روش سنتی پایان داد.

در مدل «اثبات کار» (PoW)، ماینرها با مصرف مقادیر زیادی انرژی، معادلات پیچیده ریاضی را حل می کردند تا تراکنش ها را تأیید کنند. این فرآیند به دلیل مصرف بالای برق و نگرانی های زیست محیطی، همواره مورد انتقاد بود. اتریوم با هدف حل این مشکلات و همچنین افزایش مقیاس پذیری و امنیت شبکه، به سمت مدل «اثبات سهام» حرکت کرد.

در مکانیسم «اثبات سهام» (PoS)، به جای ماینرها، «ولیدیتورها» (Validators) مسئول تأیید تراکنش ها و ایجاد بلوک های جدید هستند. ولیدیتورها کسانی هستند که مقدار مشخصی از ارز دیجیتال اتریوم خود را (در حال حاضر حداقل ۳۲ واحد ETH) در شبکه «استیک» (Staking) کرده و به نوعی به عنوان وثیقه قرار می دهند. شبکه به صورت تصادفی، بر اساس میزان اتریوم استیک شده، یک ولیدیتور را برای ایجاد بلوک بعدی انتخاب می کند. اگر ولیدیتور بلوک را به درستی تأیید کرده و به شبکه اضافه کند، پاداش دریافت می کند. در غیر این صورت، بخشی از اتریوم استیک شده خود را از دست می دهد (اسلشینگ – Slashing). این سازوکار، نیاز به سخت افزارهای قدرتمند و مصرف بالای انرژی را از بین می برد و شبکه را بهینه تر و پایدارتر می کند.

نتیجه مهم رویداد «مرج» این است که: با این تغییر، استخراج اتریوم به معنای سنتی (با استفاده از کارت های گرافیک، دستگاه های ASIC یا حتی گوشی های هوشمند) دیگر امکان پذیر نیست. پاداش ها دیگر به ماینرها تعلق نمی گیرد، بلکه به ولیدیتورها و از طریق فرآیند استیکینگ پرداخت می شود. این موضوع، اساس تصور رایج در مورد استخراج اتریوم با گوشی را کاملاً بی اعتبار می کند.

آیا پس از PoS، اصطلاح استخراج اتریوم با گوشی معنایی دارد؟

با توجه به توضیحاتی که در بخش قبلی ارائه شد، پرسش اساسی این است که آیا اصطلاح استخراج اتریوم با گوشی پس از مهاجرت اتریوم به مکانیسم اثبات سهام (PoS) همچنان معتبر است؟ پاسخ کوتاه و قاطع این است: مطلقاً خیر.

الف) استخراج مستقیم اتریوم (PoW): مطلقاً خیر.

پس از به روزرسانی «مرج»، شبکه اتریوم دیگر از الگوریتم اثبات کار (Proof-of-Work) برای تأیید تراکنش ها استفاده نمی کند. این بدان معناست که دیگر هیچ هش یا مسئله ریاضی ای برای حل کردن وجود ندارد که ماینرها با استفاده از قدرت پردازشی دستگاه های خود (از جمله گوشی های هوشمند) بخواهند آن را حل کرده و پاداش اتریوم دریافت کنند. بنابراین، تلاش برای استخراج مستقیم اتریوم با گوشی، از نظر فنی بی معنی و غیرممکن است. هر برنامه یا وب سایتی که ادعا می کند قادر به استخراج مستقیم اتریوم با گوشی شماست، به احتمال بسیار زیاد کلاهبرداری یا فریب کارانه است.

ب) برنامه های کلود ماینینگ و استخراج ابری: هشداری جدی!

یکی از مفاهیمی که در ارتباط با استخراج اتریوم با گوشی زیاد شنیده می شود، استخراج ابری یا کلود ماینینگ است. در این مدل، شما به جای استفاده از سخت افزار خودتان، قدرت هش (Hash Power) را از یک شرکت یا سرویس ابری اجاره می کنید. این شرکت ها ادعا می کنند که مزارع استخراج بزرگی دارند و شما می توانید با پرداخت مبلغی، بخشی از قدرت پردازشی آن ها را برای استخراج ارز دیجیتال (مانند بیت کوین یا اتریوم) اجاره کنید و سود آن را به دست آورید.

با این حال، باید در مورد برنامه ها و وب سایت های کلود ماینینگ بسیار محتاط بود. اکثریت قریب به اتفاق این سرویس ها، به خصوص آن هایی که وعده سودهای بالا و غیرواقعی می دهند، کلاهبرداری (Scam) هستند. آن ها پس از دریافت سرمایه اولیه از کاربران، ناپدید می شوند یا به بهانه های مختلف از پرداخت سود خودداری می کنند. حتی اگر یک سرویس کلود ماینینگ واقعی هم وجود داشته باشد، به دلیل هزینه های بالای اجاره قدرت هش و نوسانات بازار، سودآوری آن معمولاً بسیار ناچیز است و اغلب هزینه ها را هم پوشش نمی دهد. علاوه بر این، برخی از این برنامه ها ممکن است بدافزار (Malware) باشند که با نصب روی گوشی شما، اطلاعات شخصی تان را سرقت کرده یا گوشی شما را بدون اطلاع خودتان برای مقاصد غیرقانونی (مانند کریپتوجکینگ – Cryptojacking) به کار گیرند.

هرگونه ادعای استخراج مستقیم اتریوم با گوشی، پس از رویداد مرج اتریوم، مبنای فنی ندارد و باید با دید تردید جدی به آن نگریست.

ج) استخراج سایر ارزهای دیجیتال با گوشی (Proof-of-Work): کم سود و پرخطر.

برخی از ارزهای دیجیتال دیگر (آلت کوین ها) همچنان از مکانیسم اثبات کار (PoW) استفاده می کنند و از نظر تئوری، می توان برخی از آن ها را با استفاده از پردازنده (CPU) گوشی های هوشمند استخراج کرد. به عنوان مثال، مونرو (Monero – XMR) یکی از این ارزهاست که در گذشته با CPU قابل استخراج بود و برخی برنامه های موبایلی برای آن وجود داشت. اما حتی در مورد این ارزها نیز، استخراج با گوشی هوشمند به دلایل زیر اکیداً توصیه نمی شود:

• قدرت پردازشی بسیار پایین: گوشی های هوشمند، حتی پیشرفته ترین آن ها، در مقایسه با سخت افزارهای تخصصی ماینینگ (GPU یا ASIC)، قدرت پردازشی بسیار ناچیزی دارند. این به معنای هش ریت (Hash Rate) فوق العاده پایین و در نتیجه، احتمال بسیار کم برای یافتن بلوک و دریافت پاداش است.
• عدم سودآوری: با توجه به قدرت پردازشی ناچیز، میزان ارز استخراج شده آنقدر کم خواهد بود که حتی هزینه های برق مصرفی گوشی و استهلاک آن را پوشش نمی دهد. عملاً شما در حال ضرر کردن هستید.
• آسیب جدی به سخت افزار گوشی: فرآیند استخراج، حتی در مقیاس کوچک، فشار زیادی به پردازنده و باتری گوشی وارد می کند. این فشار منجر به داغ شدن بیش از حد دستگاه، کاهش شدید عمر باتری، افت عملکرد پردازنده و در نهایت، خرابی زودهنگام گوشی می شود. باتری گوشی ممکن است متورم شود یا حتی منفجر شود.
• مصرف بالای برق: گوشی برای استخراج باید به صورت مداوم روشن و در حال کار باشد که منجر به مصرف بسیار بالای برق می شود.
• خطرات امنیتی و بدافزار: بسیاری از برنامه هایی که ادعای استخراج ارز دیجیتال با گوشی را دارند، بدافزار هستند. آن ها می توانند اطلاعات شخصی شما را سرقت کنند، به حساب های بانکی شما دسترسی پیدا کنند یا از گوشی شما برای مقاصد غیرقانونی سوءاستفاده کنند. سیاست های فروشگاه های اپلیکیشن مانند گوگل پلی (Google Play) و اپ استور (Apple App Store) نیز به دلیل همین خطرات امنیتی، اجازه انتشار برنامه های استخراج کننده را نمی دهند.

در نتیجه، فارغ از هرگونه ادعا، استخراج مستقیم اتریوم با گوشی غیرممکن است و استخراج سایر ارزها نیز با گوشی هوشمند، نه تنها سودآور نیست بلکه بسیار خطرناک و مخرب است.

چرا استخراج ارز دیجیتال با گوشی هوشمند منطقی و سودآور نیست؟

با وجود هیجان اولیه و رویای کسب درآمد آسان، استخراج ارز دیجیتال با گوشی هوشمند در عمل نه تنها منطقی نیست، بلکه در بیشتر موارد منجر به ضرر و آسیب جدی به دستگاه شما می شود. درک دلایل این عدم توجیه اقتصادی و فنی، برای هر کاربری که به این حوزه علاقه مند است، ضروری است.

مقایسه قدرت هش: مبارزه ای نابرابر

فرآیند استخراج ارزهای دیجیتال مبتنی بر اثبات کار (PoW) که در گذشته اتریوم نیز از آن استفاده می کرد، به «قدرت هش» (Hash Rate) بالا نیاز دارد. قدرت هش به معنای توانایی یک دستگاه برای انجام تعداد مشخصی محاسبات در ثانیه است. دستگاه های تخصصی ماینینگ مانند کارت های گرافیک حرفه ای (GPU) و به خصوص دستگاه های ASIC (مدارهای مجتمع با کاربرد خاص)، برای انجام این محاسبات بهینه سازی شده اند و قدرت هشی در حد گیگاهش یا تراهش بر ثانیه (GH/s یا TH/s) ارائه می دهند.

در مقابل، پردازنده های گوشی های هوشمند (CPU و GPU یکپارچه) هرچند برای کارهای روزمره، بازی ها و اپلیکیشن ها بسیار قدرتمند هستند، اما برای محاسبات رمزنگاری مورد نیاز در ماینینگ طراحی نشده اند. قدرت هش یک گوشی هوشمند معمولی در بهترین حالت، در حد چند ده تا چند صد هَش بر ثانیه (H/s) است. این تفاوت فاحش در قدرت پردازشی، مانند رقابت یک ماشین حساب جیبی با یک سوپرکامپیوتر است. در شبکه های بلاکچین که هزاران ماینر قدرتمند با هم رقابت می کنند، شانس یک گوشی هوشمند برای حل یک بلوک و دریافت پاداش، تقریباً صفر است.

هزینه و بازدهی: کجای کار می لنگد؟

حتی اگر به فرض محال، بتوانید با گوشی خود مقداری ارز دیجیتال استخراج کنید، درآمد حاصله به قدری ناچیز خواهد بود که حتی هزینه های مربوط به برق مصرفی و استهلاک گوشی را پوشش نمی دهد. گوشی هوشمند شما برای انجام فرآیند استخراج باید به صورت ۲۴ ساعته در حال کار و متصل به شارژ باشد. این فعالیت مداوم و پرفشار، مصرف برق دستگاه را به شدت افزایش می دهد. با محاسبه دقیق هزینه برق در کشورتان و مقایسه آن با درآمد ناچیزی که از استخراج با گوشی به دست می آید (که معمولاً در حد چند سنت در ماه است)، به وضوح مشخص می شود که این کار از نظر اقتصادی توجیهی ندارد و منجر به ضرر مالی خواهد شد.

طول عمر و سلامت گوشی: قربانی شدن سخت افزار

یکی از جدی ترین معایب تلاش برای استخراج ارز دیجیتال با گوشی، آسیب جبران ناپذیر به سخت افزار دستگاه است. پردازنده و باتری گوشی برای تحمل فشار کاری مداوم و سنگین ماینینگ طراحی نشده اند. داغ شدن بیش از حد (Overheating)، که نتیجه مستقیم پردازش های سنگین و طولانی مدت است، به قطعات داخلی گوشی آسیب می رساند. این آسیب ها شامل موارد زیر می شود:

• کاهش شدید عمر باتری: باتری به سرعت فرسوده شده، ظرفیت خود را از دست می دهد و ممکن است متورم شود که خطر آتش سوزی یا انفجار را به همراه دارد.
• افت عملکرد پردازنده: پردازنده تحت فشار قرار گرفته و دچار افت کارایی (Throttling) می شود که سرعت کلی گوشی را به شدت کاهش می دهد.
• خرابی قطعات داخلی: گرمای بیش از حد می تواند به مدارهای الکترونیکی، حافظه و سایر اجزای حیاتی گوشی آسیب برساند و در نهایت منجر به از کار افتادن کامل دستگاه شود.

این آسیب ها در نهایت هزینه ای به مراتب بیشتر از درآمد ناچیزی که ادعا می شود از استخراج به دست می آید، برای شما به دنبال خواهد داشت.

محدودیت های نرم افزاری و امنیتی

فروشگاه های رسمی اپلیکیشن مانند گوگل پلی (Google Play) و اپ استور (Apple App Store) به دلیل نگرانی های امنیتی و آسیب به سخت افزار، سیاست های سخت گیرانه ای در قبال برنامه های استخراج ارز دیجیتال دارند و اغلب اجازه انتشار چنین برنامه هایی را نمی دهند. برنامه هایی که تحت عنوان ماینینگ در خارج از این فروشگاه ها ارائه می شوند، اغلب حاوی بدافزار بوده و امنیت اطلاعات شخصی و مالی شما را به خطر می اندازند.

در نهایت، رویای استخراج اتریوم با گوشی، یا هر ارز دیجیتال دیگری با گوشی، یک توهم غیرواقعی است. منابع، انرژی و زمان شما بهتر است صرف روش های واقعی تر و سودآورتر در بازار ارزهای دیجیتال شود که نه تنها به دستگاه شما آسیب نمی رساند، بلکه می تواند درآمدزایی معقولی نیز داشته باشد.

معرفی برنامه های استخراج با گوشی: حقیقت و فریب

جستجو برای برنامه های استخراج اتریوم با گوشی نتایج متعددی را به همراه دارد که بسیاری از آن ها گمراه کننده یا حتی کلاهبرداری هستند. در این بخش، به بررسی ماهیت این برنامه ها و تمایز میان حقیقت و فریب می پردازیم.

برنامه های قدیمی (مثلاً MinerGate) و کارکردشان

در گذشته و پیش از مهاجرت اتریوم به PoS، و همچنین برای استخراج برخی از آلت کوین ها که هنوز از اثبات کار استفاده می کنند (مانند مونرو – Monero)، برنامه های موبایلی وجود داشتند که از قدرت پردازشی گوشی برای استخراج استفاده می کردند. MinerGate یکی از معروف ترین این برنامه ها بود که در گذشته به کاربران امکان می داد تا مونرو (XMR) و برخی دیگر از ارزهای مبتنی بر CPU را استخراج کنند.

کارکرد این برنامه ها این بود که گوشی شما را به یک استخر استخراج متصل می کردند و بخشی از قدرت پردازشی آن را در اختیار شبکه قرار می دادند. اما همانطور که پیش تر توضیح داده شد، حتی در مورد ارزهایی که هنوز قابل استخراج با CPU هستند، قدرت پردازشی گوشی در مقایسه با دستگاه های تخصصی آنقدر ناچیز است که سودآوری به همراه ندارد و باعث آسیب جدی به سخت افزار گوشی می شود. باید تأکید کرد که هیچ یک از این برنامه ها قادر به استخراج اتریوم پس از رویداد مرج نیستند.

برنامه های کلاهبرداری/فریبنده (Cloud Mining Scams)

بخش عمده ای از برنامه هایی که امروزه تحت عنوان استخراج اتریوم با گوشی یا کلود ماینینگ اتریوم تبلیغ می شوند، در واقع کلاهبرداری هستند. این برنامه ها معمولاً با وعده های سودهای بالا، غیرمنطقی و تضمین شده، کاربران را جذب می کنند. نشانه های هشداردهنده برای شناسایی این کلاهبرداری ها عبارتند از:

• وعده های سود غیرواقعی: هیچ سرمایه گذاری قانونی، سودهای ثابت و بسیار بالا را در مدت زمان کوتاه تضمین نمی کند.
• نیاز به سرمایه گذاری اولیه: این برنامه ها اغلب از شما می خواهند که مبلغی را به عنوان اجاره قدرت هش یا هزینه فعال سازی واریز کنید.
• تبلیغات اغراق آمیز و فریبنده: استفاده از تصاویر جذاب، نظرات جعلی کاربران و زبان ترغیب کننده برای جذب افراد ناآگاه.
• عدم شفافیت در مورد مکانیسم کار: عدم ارائه اطلاعات فنی دقیق در مورد نحوه استخراج یا نام تیم توسعه دهنده.
• فشار برای دعوت دوستان: سیستم های ارجاعی (Referral) که به شما وعده می دهند با دعوت دوستانتان سود بیشتری کسب خواهید کرد.
• برداشت های محدود یا غیرممکن: پس از واریز پول، ممکن است نتوانید سرمایه یا سود خود را برداشت کنید یا با موانع و درخواست های پرداخت بیشتر مواجه شوید.
• عدم وجود در فروشگاه های رسمی: بسیاری از این برنامه ها تنها از طریق وب سایت های مشکوک یا لینک های مستقیم قابل دانلود هستند.

توصیه جدی: هرگز به این برنامه ها اعتماد نکنید، اطلاعات شخصی یا مالی خود را وارد نکنید و از واریز هرگونه وجه به آن ها خودداری نمایید. این برنامه ها صرفاً به دنبال سرقت سرمایه و اطلاعات شما هستند.

برنامه های کسب درآمد غیرماینینگ: نامگذاری اشتباه

برخی از برنامه ها وجود دارند که به شما امکان می دهند با استفاده از گوشی خود ارز دیجیتال کسب کنید، اما این فرآیند استخراج به معنای واقعی کلمه نیست. این برنامه ها شامل موارد زیر می شوند:

• فاست ها (Faucets): وب سایت ها یا اپلیکیشن هایی که مقادیر بسیار ناچیزی از ارز دیجیتال را در ازای انجام کارهای ساده مانند مشاهده تبلیغات، حل کپچا یا بازی های کوچک به شما می دهند.
• ایردراپ ها (Airdrops): توزیع رایگان توکن های جدید توسط پروژه های بلاکچین به منظور تبلیغات و افزایش آگاهی.
• بازی های Play-to-Earn (P2E): بازی هایی که در آن ها می توانید با بازی کردن، توکن یا NFT کسب کنید که ارزش مالی دارند.
• برنامه های انجام وظیفه (Task-based Apps): اپلیکیشن هایی که در ازای انجام وظایف خاصی مانند پر کردن نظرسنجی، تماشای ویدئو یا تست اپلیکیشن های دیگر، به شما ارز دیجیتال می دهند.

این روش ها هرچند به ندرت می توانند درآمد قابل توجهی ایجاد کنند و اغلب زمان بر هستند، اما در مقایسه با استخراج با گوشی یا کلود ماینینگ کلاهبرداری، ریسک بسیار کمتری برای سخت افزار یا اطلاعات مالی شما دارند و می توانند به عنوان راهی برای آشنایی اولیه با دنیای ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار گیرند.

جایگزین های واقعی و سودآور برای کسب درآمد از ارز دیجیتال با گوشی

همانطور که مشخص شد، استخراج اتریوم با گوشی هوشمند یک توهم است و تلاش برای آن می تواند منجر به ضررهای مالی و آسیب سخت افزاری شود. اما این به معنای عدم امکان کسب درآمد از ارزهای دیجیتال با استفاده از گوشی نیست. روش های واقعی و سودآورتری وجود دارند که می توانید با آگاهی و تحقیق، آن ها را به کار گیرید:

۱. استیکینگ (Staking) اتریوم (و سایر ارزها)

استیکینگ، جایگزین اصلی استخراج در شبکه اتریوم پس از رویداد «مرج» است. در این روش، شما به جای مصرف انرژی برای حل مسائل محاسباتی، مقداری از ارز دیجیتال اتریوم (یا سایر ارزهای پشتیبانی کننده PoS) را در شبکه قفل می کنید تا به تأیید تراکنش ها و حفظ امنیت شبکه کمک کنید. در ازای این کار، پاداش دریافت می کنید.

نحوه انجام با گوشی: بسیاری از صرافی های معتبر ارز دیجیتال (مانند بایننس، کوین بیس و …) و کیف پول های معتبر (مانند تراست ولت، متامسک و …) امکان استیکینگ را از طریق اپلیکیشن های موبایلی خود فراهم کرده اند. شما می توانید با خرید و نگهداری اتریوم (یا سایر ارزها) در این پلتفرم ها، آن ها را استیک کرده و به صورت غیرفعال (Passive Income) درآمد کسب کنید. توجه داشته باشید که برای استیکینگ مستقیم اتریوم، به حداقل ۳۲ ETH نیاز دارید، اما صرافی ها و سرویس های واسطه امکان استیکینگ با مقادیر کمتر را نیز فراهم می کنند.

۲. خرید و فروش (ترید) ارز دیجیتال

تریدینگ یا معامله گری، یکی از رایج ترین و بالقوه سودآورترین راه های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال است. این روش شامل خرید ارزهای دیجیتال در قیمت پایین و فروش آن ها در قیمت بالاتر (یا برعکس در معاملات فیوچرز) است. تریدینگ به دانش و مهارت زیادی در تحلیل بازار، مدیریت ریسک و روانشناسی معامله گری نیاز دارد.

نحوه انجام با گوشی: تمامی صرافی های معتبر بین المللی و داخلی دارای اپلیکیشن های موبایلی پیشرفته هستند که به شما امکان می دهند به راحتی از طریق گوشی خود به خرید و فروش ارزهای دیجیتال بپردازید. این اپلیکیشن ها ابزارهای تحلیل تکنیکال و نمودارهای قیمتی را نیز در اختیار شما قرار می دهند.

۳. بازی های Play-to-Earn (P2E)

بازی های بلاکچینی «بازی کن و درآمد کسب کن» (Play-to-Earn) به کاربران این امکان را می دهند که در حین بازی، ارز دیجیتال یا توکن های غیرقابل تعویض (NFT) کسب کنند. این آیتم های درون بازی می توانند در بازارهای ثانویه به فروش برسند و به پول واقعی تبدیل شوند.

نحوه انجام با گوشی: بسیاری از بازی های P2E محبوب مانند Axie Infinity، The Sandbox، Decentraland و Alien Worlds نسخه های موبایلی یا پلتفرم هایی دارند که از طریق گوشی قابل دسترسی هستند. این بازی ها فرصت های جدیدی را برای کسب درآمد از سرگرمی فراهم می کنند، اما لازم است پیش از ورود به هر بازی، تحقیقات کافی انجام دهید و از اعتبار آن اطمینان حاصل کنید.

۴. فاست ها (Faucets) و ایردراپ ها (Airdrops)

این روش ها برای کسب مقادیر اندک رمزارز مناسب هستند و بیشتر برای آشنایی با اکوسیستم کریپتو مورد استفاده قرار می گیرند تا کسب درآمد قابل توجه.

• فاست ها: وب سایت ها یا اپلیکیشن هایی هستند که مقادیر بسیار ناچیزی از ارز دیجیتال را به صورت رایگان در فواصل زمانی مشخص (مثلاً هر ساعت) به کاربران می دهند. معمولاً در ازای مشاهده تبلیغات یا حل کپچا.
• ایردراپ ها: پروژه های جدید ارز دیجیتال برای معرفی توکن های خود و جذب کاربر، مقادیری از توکن را به صورت رایگان بین کاربران پخش می کنند.

نحوه انجام با گوشی: اپلیکیشن های فاست متعدد و وب سایت های ایردراپ یاب (Airdrop Aggregators) از طریق مرورگر گوشی یا اپلیکیشن های مخصوص قابل دسترسی هستند.

۵. خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi)

امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) دنیای وسیعی از خدمات مالی را بدون نیاز به واسطه های سنتی (مانند بانک ها) ارائه می دهد. از طریق گوشی هوشمند و کیف پول های سازگار با DeFi می توانید از فرصت های کسب سود بهره مند شوید:

• وام دهی (Lending): قفل کردن ارزهای دیجیتال خود در پلتفرم های وام دهی DeFi و کسب سود از وام گیرندگان.
• فارمینگ بازده (Yield Farming): تأمین نقدینگی برای پروتکل های DeFi و کسب پاداش در قالب توکن های مختلف.
• استخر نقدینگی (Liquidity Pools): مشارکت در استخرهای نقدینگی و دریافت کارمزد از تراکنش ها.

نحوه انجام با گوشی: کیف پول های غیرحضانتی (Non-custodial Wallets) مانند متامسک (MetaMask) یا تراست ولت (Trust Wallet) که اپلیکیشن موبایل دارند، به شما امکان می دهند به پلتفرم های DeFi متصل شوید و از خدمات آن ها استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که هر یک از این روش ها دارای ریسک های خاص خود هستند و نیازمند تحقیق، آموزش و آگاهی از بازار هستند. اما برخلاف استخراج با گوشی، پتانسیل واقعی برای کسب درآمد را به همراه دارند و به سخت افزار دستگاه شما آسیبی نمی رسانند.

نکات امنیتی و توصیه های مهم برای کاربران گوشی های هوشمند در حوزه کریپتو

ورود به دنیای ارزهای دیجیتال از طریق گوشی هوشمند، راحتی و دسترسی بالایی را فراهم می کند، اما همزمان خطرات امنیتی قابل توجهی نیز دارد. برای محافظت از دارایی ها و اطلاعات شخصی خود، رعایت نکات امنیتی زیر حیاتی است:

1. استفاده از اپلیکیشن های رسمی و معتبر: همیشه برنامه های صرافی ها، کیف پول ها و سایر خدمات مرتبط با ارزهای دیجیتال را فقط از فروشگاه های رسمی (Google Play Store و Apple App Store) دانلود کنید. از دانلود فایل های APK از منابع ناشناس یا کلیک بر روی لینک های مشکوک خودداری کنید، زیرا ممکن است حاوی بدافزار (Malware) باشند.
2. اهمیت امنیت کیف پول:
   • عبارات بازیابی (Seed Phrase/Recovery Phrase): این عبارت، کلید اصلی دسترسی به دارایی های شماست. آن را در جایی امن و آفلاین (مانند کاغذ یا فلز) یادداشت کرده و از ذخیره آن در گوشی، ایمیل یا فضای ابری جداً خودداری کنید. هرگز آن را با کسی به اشتراک نگذارید.
   • رمز عبور قوی و احراز هویت دو مرحله ای (2FA): برای تمامی حساب های خود (صرافی ها، کیف پول ها) از رمز عبورهای پیچیده و منحصربه فرد استفاده کنید. همیشه احراز هویت دو مرحله ای را فعال کنید؛ استفاده از برنامه هایی مانند Google Authenticator امن تر از SMS است.
   • بک آپ منظم: از اطلاعات کیف پول و سایر داده های مهم خود به صورت منظم بک آپ تهیه کنید.
3. مراقب بدافزارها و فیشینگ باشید:
   • لینک های فیشینگ: به لینک هایی که از طریق ایمیل، پیامک یا شبکه های اجتماعی دریافت می کنید و شما را به صفحات تقلبی صرافی ها یا کیف پول ها هدایت می کنند، بسیار مشکوک باشید. همیشه آدرس وب سایت را خودتان به صورت دستی وارد کنید.
   • اپلیکیشن های جعلی: برخی هکرها اپلیکیشن های جعلی شبیه به برنامه های رسمی طراحی می کنند. به نام توسعه دهنده و تعداد دانلودها دقت کنید.
   • آنتی ویروس معتبر: یک برنامه آنتی ویروس معتبر روی گوشی خود نصب کنید و آن را به روز نگه دارید.
4. پرهیز از وعده های سود غیرواقعی: کلاهبرداران اغلب با وعده سودهای بسیار بالا در مدت زمان کوتاه، افراد را فریب می دهند. هیچ سرمایه گذاری قانونی در بازار ارزهای دیجیتال سود تضمین شده و نجومی ندارد. همیشه منطقی و واقع بین باشید.
5. تحقیق و آموزش مداوم: بازار ارزهای دیجیتال پویا و در حال تغییر است. قبل از هرگونه سرمایه گذاری یا فعالیت، به صورت کامل تحقیق کنید و اطلاعات خود را به روز نگه دارید. منابع معتبر خبری و تحلیلی را دنبال کنید و از افراد متخصص مشورت بگیرید.
6. عدم اتصال به وای فای عمومی: در هنگام انجام تراکنش های حساس یا ورود به حساب های ارز دیجیتال خود، از شبکه های وای فای عمومی و ناامن استفاده نکنید. این شبکه ها می توانند مورد حمله هکرها قرار گیرند.

با رعایت این نکات امنیتی، می توانید خطرات مرتبط با فعالیت در حوزه ارزهای دیجیتال با گوشی هوشمند را به حداقل برسانید و با اطمینان خاطر بیشتری در این بازار فعال باشید.

نتیجه گیری: انتخاب هوشمندانه به جای تلاش بیهوده

رویای «استخراج اتریوم با گوشی» در نگاه اول ممکن است جذاب به نظر برسد، اما با ورود اتریوم به دوران «اثبات سهام» (Proof-of-Stake) و پایان فرآیند استخراج سنتی، این ایده دیگر مبنای فنی ندارد. تلاش برای استخراج مستقیم اتریوم با گوشی هوشمند عملاً غیرممکن است و هرگونه برنامه ای که چنین ادعایی دارد، به احتمال قوی کلاهبرداری است.

علاوه بر این، حتی برای استخراج سایر ارزهای دیجیتال که هنوز از اثبات کار استفاده می کنند، گوشی های هوشمند به دلیل قدرت پردازشی پایین، عدم سودآوری و مهمتر از همه، آسیب های جدی و جبران ناپذیر به سخت افزار دستگاه (مانند داغ شدن، کاهش عمر باتری و خرابی پردازنده)، گزینه ای نامناسب و غیرمنطقی هستند. سرمایه گذاری ناچیز دلاری ماهانه از طریق ماینینگ با گوشی، در مقابل هزینه تعمیر یا تعویض گوشی، هیچ توجیهی ندارد.

به جای تمرکز بر استخراج اتریوم با گوشی که دیگر امکان پذیر نیست، زمان و انرژی خود را بر روش های واقعی و هوشمندانه کسب درآمد از ارز دیجیتال با موبایل متمرکز کنید.

بازار ارزهای دیجیتال فرصت های متنوع و سودآوری را برای کاربران گوشی های هوشمند فراهم می کند که شامل «استیکینگ اتریوم و سایر ارزها»، «خرید و فروش (تریدینگ) ارزهای دیجیتال»، «بازی های Play-to-Earn»، «فاست ها و ایردراپ ها» و «خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi)» می شود. این روش ها، اگر با آگاهی، تحقیق و رعایت نکات امنیتی انجام شوند، می توانند به شما کمک کنند تا به صورت واقعی از این بازار کسب درآمد کنید، بدون اینکه به سخت افزار گران قیمت خود آسیب برسانید یا در دام کلاهبرداری ها بیفتید.

همواره به یاد داشته باشید که در دنیای پرنوسان ارزهای دیجیتال، دانش و آگاهی، بزرگترین دارایی شماست. پیش از هرگونه اقدام، به دقت تحقیق کنید، از منابع معتبر استفاده کنید و از وعده های سود غیرواقعی دوری کنید. انتخاب هوشمندانه، ضامن موفقیت و امنیت شما در این مسیر خواهد بود.