به «پل سفید» سلام کنیم!

به پل سفید سلام کنیم چون هر ساله در تعطیلات نوروز سیل گردشگران به خوزستان و از جمله اهواز سفر می کنند. گردشگران عمدتا به خاطر تماشای پل سفید اهواز و رودخانه کارون به این کلانشهر پا می گذارند و عکس های یادگاری می گیرند. به همین مناسبت شهرداری اهواز نیز اقدام به مرمت بخشی از پیاده روی این پل و گذاشتن گل و گلدان بر روی آن کرده است.

از دیگر موارد درخور ذکر رونق گرفتن بازار دستفروش ها در ورودی پل سفید از سمت میدان شهداست. یکی سمبوسه و فلافل می فروشد چند نفری از راه عکاسی چند تومانی دشت می کنند و در آن شلوغی صدای ضرب و تمپوی موسیقی بندری هر رهگذر و مسافری را شاید به یاد جنابخانی می اندازد که هم صنف های او در همان حوالی لبو و باقلا و نخود پخته می فروشند.

پل سفید اهواز هم این صحنه ها را می بیند و هم از دیرباز شاهد اتفاقات جورواجور بوده است. شاهد ادعا یادگاری هایی است که به هزار نوع بر بدن او نقش بسته است. از یادگاری جوشکاری گرفته که در زمان های دور روی پل جوشکاری کرده و اهل دیاری دیگر بود و نام خود را بر مظهر میراث اهواز به ثبت رساند تا جوان هایی که این پل میعادگاه شان بوده و زمزمه هایشان را به خط خاطره بر هلالی های سربی او کشیده اند.

در میان مهمانان و نیز اهالی شهر جوانانی که سری نترس دارند از هلالی های پل سفید بالا می روند و از آن بالا منظره ای جذاب و تماشایی از اهواز می بینند که الحق در وصف نمی گنجد.

این روال هر سال از اواخر زمستان تا نیمه فروردین در اهواز حال و هوایی دیدنی ایجاد می کند زیرا از گوشه و کنار ایران مسافران و گردشگران به این اهواز سفر می کنند تا هم هوایی تازه کنند هم چرخی در بازار پر زرق وبرق مرکز شهر بزنند و هم در کنار پل سفید معروف شهر عکس یادگاری بگیرند و از تماشای غروب کارون و پرندگان مهاجر لذت ببرند.

پل سفید همچنان پابرجاست و به چشم خود دیده بوسی های سال نو را می بیند اما افسوس که کسی سلامی به این پل نمی دهد و سال نو را به او تبریک نمی گوید. کسی در آغاز سال نو برای پل سفید سالی سرشار از سلامتی آرزو می کند؟ کسی پیدا می شود تا از رنج او بکاهد و بگذارد مانند پدربزرگ ها گوشه ای بنشنید و نوه هایش از سر و کولش بالا بروند و قند در دلش آب بشود؟

 اما شانه هایش خسته است. مدت زیادی از زمان بازنشستگی این پل پیر گذشته و وقتش شده تا به جای لرزیدن زیر چرخ خودروهای هزار رنگ تنی سبک کند. حال این پیر خسته با چراغانی و رنگ آمیزی حالش خوب نمی شود. مرمت های گاه وبیگاه هم دردی از زخم های عمیق او دوا نمی کند.

اگر تردد خودروها از روی پل سفید متوقف و به پل عابر پیاده تبدیل شود آنگاه می توان با این یادگار یادها عکس های زیباتری گرفت بی هیچ دغدغه ای به پرندگان مهاجر غذا داد و دست به سر و روی این پیر پربرکت کشید و سال های سال از تماشای وقار و هیبت او تفاخر کرد و لذت برد.

پایان خبر سیمارتیکل