درمان جدید بیماری آلزایمر

آفتاب نیوز :

نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیون ها (TZDs) می تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

این داروی درمان دیابت که به راحتی در دسترس است برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف می شود. آن ها مقاومت به انسولین را هدف قرار می دهند و هورمون را قادر می سازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.

در مطالعه ای که بر روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که این قرص ها را مصرف می کردند 22 درصد کمتر بود.

دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا گفت: دیابت نوع 2 با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط است.

هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیون ها می توانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را افزایش می دهد تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علایم آلزایمر کمک می کند.

این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکایی هایی را که بین ژانویه 2000 تا دسامبر 2019 مبتلا به دیابت نوع 2 تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب 11 و 57 درصد در میان افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیون ها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با دارو هایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش یافت.

دکتر ژو اظهار کرد: بیماری های عروقی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهند بنابراین کاهش تیازولیدیندیون ها در دمانس عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را نیز کاهش دهد. برخی از مطالعات که تیازولیدیندیون ها را با دارونما یا مراقبت های استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مقایسه می کنند، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر را گزارش کرده اند.

تصور می شود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع 2، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.

دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تیازولیدیندیون ها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و ممکن است تیازولیدیندیون ها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.

این امر امکان مقابله با زوال عقل را از طریق قرص های پیشگیرانه باز می کند، اگرچه همه دارو های دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرف کننده سولفونیل اوره 12 درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت می کردند در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.

دکتر ژو گفت: مطالعات آینده برای استفاده مجدد از دارو های ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل ممکن است اولویت بندی تیازولیدیندیون ها را در نظر بگیرد. مصرف کنندگان سولفونیل اوره می توانند در مقایسه با مصرف کنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیون ها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکرد های شناختی در این جمعیت مهم تر است.

مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیون ها ممکن است تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آن را جبران کند.

آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از 920هزار نفر در بریتانیا را تحت تاثیر قرار می دهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد می تواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.