نمونه دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز (کامل)

نمونه دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز (کامل)

نمونه دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز

اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز ملک مشاع، یک فرآیند حقوقی دقیق است که مالکین مشترک برای جداسازی سهم خود یا مخالفت با نظر اداره ثبت دنبال می کنند. این دادخواست به دادگاه ارائه شده و به بررسی مجدد وضعیت ملک از منظر قانونی و فنی می پردازد. آگاهی از مراحل و مستندات ضروری است تا از تضییع حقوق جلوگیری شود.

مالکیت مشاع، حالتی است که چند نفر به صورت همزمان مالک یک ملک هستند و سهم هر یک از آن ها بدون تفکیک فیزیکی مشخص است. در چنین شرایطی، هر یک از شرکا ممکن است مایل به جداسازی سهم خود از سایرین باشند که این فرآیند تحت عنوان «افراز» شناخته می شود. گاهی اوقات، اداره ثبت اسناد و املاک بر اساس ضوابط و مقررات موجود، تصمیم به عدم افراز ملک می گیرد یا نحوه افراز اعلامی توسط این اداره، مورد اعتراض یکی از مالکین قرار می گیرد. در اینجاست که نیاز به طرح دعوای «اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز» در مراجع قضایی پدید می آید. این مقاله، راهنمایی جامع و کاربردی برای درک بهتر این فرآیند، مراحل قانونی و ارائه یک نمونه دادخواست کامل و تشریحی است تا مالکین بتوانند با آگاهی بیشتری حقوق خود را پیگیری کنند.

افراز ملک مشاع چیست؟ درک مفهوم و اهمیت آن

افراز، یکی از مفاهیم کلیدی در حقوق املاک است که به معنای جداسازی سهم هر یک از شرکا در یک ملک مشاع (ملکی که چند نفر به صورت مشترک مالک آن هستند) به صورت فیزیکی و با تعیین حدود مشخص است. هدف از افراز، پایان دادن به حالت اشاعه و مالکیت مشترک است تا هر شریک بتواند به صورت مستقل بر سهم خود تسلط و تصرف داشته باشد. این فرآیند اهمیت بالایی دارد زیرا می تواند به اختلافات بین شرکا پایان دهد و امکان تصرف و انتقال مستقل هر سهم را فراهم آورد.

تعریف افراز و تفاوت اساسی آن با تفکیک

افراز به معنای جدا کردن قسمت معینی از یک ملک مشاع و اختصاص آن به یک یا چند شریک است، به گونه ای که مالکیت مشاع از بین برود و هر شریک، مالک قطعه ای مستقل و شش دانگ شود. این عمل، معمولاً در اداره ثبت اسناد و املاک (اگر ملک دارای سند رسمی باشد) و یا در دادگاه (در صورت وجود اختلاف یا فقدان سند رسمی) انجام می شود. نتیجه افراز، صدور سند مالکیت مجزا برای هر یک از قطعات افراز شده است.

در مقابل، تفکیک عملی است که برای تقسیم یک ملک بزرگ به قطعات کوچکتر انجام می شود، بدون اینکه لزوماً حالت اشاعه از بین برود یا مالکیت مشترکی وجود داشته باشد. تفکیک معمولاً برای املاک یک نفر یا برای تقسیم یک ملک مشاع به قطعات با هدف فروش یا ساخت و ساز صورت می گیرد و نیازی به رضایت تمام شرکا ندارد، در حالی که افراز، نیازمند درخواست یکی از شرکا و رسیدگی به حقوق تمام مالکین مشاع است. به عنوان مثال، اگر یک نفر مالک زمینی بزرگ باشد و بخواهد آن را به چند قطعه تقسیم کند تا بفروشد، اقدام به تفکیک می کند. اما اگر سه نفر مالک یک زمین به صورت مشاع باشند و بخواهند هر کدام سهم خود را جدا کنند، افراز انجام می دهند.

نقش اداره ثبت در فرآیند افراز املاک دارای سند مالکیت مشاعی

اداره ثبت اسناد و املاک، مرجع اصلی برای رسیدگی به درخواست افراز املاک دارای سند مالکیت مشاعی است. بر اساس ماده 1 قانون افراز و فروش املاک مشاع، رسیدگی به درخواست افراز املاک مشاعی که جریان ثبتی آن ها خاتمه یافته است، در صلاحیت واحد ثبتی محل وقوع ملک قرار دارد. شرکایی که قصد افراز ملک خود را دارند، می توانند با مراجعه به اداره ثبت، درخواست افراز را مطرح کنند. واحد ثبتی پس از بررسی مدارک، نقشه های ثبتی، بازدید محلی و اخذ نظر کارشناسی، در مورد قابلیت یا عدم قابلیت افراز ملک تصمیم گیری می کند. تصمیم واحد ثبتی، مبنای ادامه روند قانونی افراز یا اعتراض به آن قرار می گیرد.

دلایل متداول تصمیم واحد ثبتی مبنی بر عدم افراز ملک یا اعتراض به نحوه افراز

دلایل مختلفی می تواند منجر به تصمیم واحد ثبتی مبنی بر عدم افراز ملک شود یا مالکین را وادار به اعتراض به نحوه افراز اعلامی کند:

  • عدم رعایت نصاب های قانونی (مثلاً متراژ حداقل): برخی از قوانین شهرسازی و طرح های جامع شهری، حداقل متراژ یا ابعاد خاصی را برای قطعات تفکیکی یا افرازی در نظر می گیرند. اگر افراز ملک منجر به ایجاد قطعاتی شود که کمتر از این نصاب ها هستند، اداره ثبت ممکن است از افراز آن جلوگیری کند.
  • عدم امکان افراز از نظر فنی یا شهرسازی: در مواردی که ملک دارای وضعیت خاصی باشد (مانند شکل نامنظم، دسترسی نامناسب به معابر عمومی، شیب زیاد، یا قرار گرفتن در طرح های عمرانی)، ممکن است از نظر فنی یا شهرسازی قابلیت تقسیم به قطعات مستقل و قابل استفاده را نداشته باشد.
  • وجود سند معارض: در صورتی که برای بخشی یا تمام ملک مشاع، سند مالکیت معارض (سندی که با سند اصلی تضاد دارد و ادعای مالکیت بر همان ملک را دارد) صادر شده باشد، تا زمانی که تعارض رفع نشود، فرآیند افراز متوقف خواهد شد.
  • اختلاف در سهم الشرکه یا هویت مالکین: اگر در مورد میزان سهم هر شریک یا حتی هویت برخی از مالکین ابهام یا اختلاف قانونی وجود داشته باشد، اداره ثبت نمی تواند اقدام به افراز کند.
  • موانع قانونی دیگر: وجود رهن یا وثیقه بر روی کل ملک، وجود مستأجر با حق سرقفلی، یا قرار داشتن ملک در محدودیت های خاص قانونی (مانند اراضی ملی، منابع طبیعی، یا موقوفات) نیز می تواند از موانع افراز باشد.

مبانی قانونی اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز

فرآیند اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، ریشه در قوانین و مقررات حقوقی کشور دارد که به مالکین مشاع این حق را می دهد تا در صورت عدم رضایت از تصمیم اداره ثبت، موضوع را در مرجع قضایی صالح مطرح و مورد بازنگری قرار دهند. درک این مبانی قانونی، برای تنظیم یک دادخواست موثر و پیگیری صحیح پرونده حیاتی است.

بررسی ماده 2 قانون افراز و فروش املاک مشاع مصوب 1357

مهم ترین مستند قانونی برای اعتراض به تصمیم واحد ثبتی، ماده 2 قانون افراز و فروش املاک مشاع مصوب 1357 است. این ماده صراحتاً بیان می دارد: تصمیم واحد ثبتی قابل اعتراض در دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک است و مهلت اعتراض ده روز از تاریخ ابلاغ تصمیم می باشد. دادگاه به اعتراض رسیدگی و رأی مقتضی صادر می نماید. این ماده، اساس حق اعتراض مالکین به تصمیمات اداره ثبت در زمینه افراز را تشکیل می دهد و مرجع صالح برای رسیدگی به این اعتراضات (دادگاه عمومی حقوقی) و مهلت اعتراض را نیز مشخص می کند. این ماده تضمین کننده این است که تصمیمات اداری اداره ثبت، تحت نظارت و رسیدگی قضایی قرار گیرند تا حقوق مالکین به طور کامل حفظ شود.

استناد به آیین نامه اجرایی و اهمیت آن در رویه عملی

علاوه بر قانون افراز و فروش املاک مشاع، آیین نامه اجرایی قانون افراز و فروش املاک مشاع نیز نقش مهمی در تبیین جزئیات و رویه عملی این فرآیند دارد. این آیین نامه، به مواردی مانند نحوه ابلاغ تصمیم واحد ثبتی، چگونگی رسیدگی به درخواست افراز در اداره ثبت، و مراحل ارجاع امر به کارشناس ثبتی می پردازد. اگرچه آیین نامه نمی تواند فراتر از قانون باشد، اما به عنوان یک راهنمای عملی، دستورالعمل های لازم برای اجرای صحیح قانون را ارائه می دهد. استناد به مفاد این آیین نامه در تنظیم دادخواست و دفاعیات، می تواند به روشن تر شدن موضوع و اثبات ادعای خواهان کمک کند. به عنوان مثال، نحوه ابلاغ تصمیم واحد ثبتی که در آیین نامه شرح داده شده، می تواند مبنای اعتراض به عدم ابلاغ صحیح و در نتیجه تمدید مهلت اعتراض قرار گیرد.

نظریات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه مرتبط

نظریات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه، به عنوان راهنما و تبیین کننده ابهامات قانونی، نقش مهمی در وحدت رویه قضایی و درک صحیح قوانین ایفا می کنند. در خصوص موضوع افراز و اعتراض به تصمیم واحد ثبتی، نیز نظریات مشورتی متعددی صادر شده است که می تواند برای قضات و وکلای دادگستری راهگشا باشد. این نظریات، به سؤالاتی نظیر چگونگی محاسبه مهلت 10 روزه، صلاحیت دادگاه در موارد خاص، و نحوه رسیدگی به اختلافات مربوط به سند معارض پاسخ می دهند. به عنوان مثال، نظریه مشورتی شماره ۷/۹۲/۲۵۳۹ مورخ ۱۳۹۲/۱۲/۲۸ که به موضوع عدم ابلاغ صحیح تصمیم واحد ثبتی و آثار آن می پردازد، می تواند مستند مهمی برای خواهان باشد. همچنین، نظریه مشورتی شماره ۷/۴۷۶۰ مورخ ۱۳۸۶/۰۷/۱۸ درباره عدم نیاز به صدور اجراییه برای رأی دادگاه در دعوای اعتراض به تصمیم ثبت، و نظریه مشورتی شماره ۷/۷۲۷۷ مورخ ۱۳۸۲/۰۹/۰۶ درباره صلاحیت دادگاه برای صدور حکم به افراز یا دستور فروش پس از فسخ تصمیم ثبت، از جمله موارد حائز اهمیت هستند.

تصمیم واحد ثبتی در افراز ملک، صرفاً یک تصمیم اداری است و حق اعتراض به آن در دادگاه عمومی حقوقی، تضمین کننده عدالت و حفظ حقوق مالکین مشاع است. این مهلت ده روزه، بسیار حیاتی است و عدم رعایت آن می تواند به از دست رفتن حق اعتراض منجر شود.

مهلت و مرجع صالح برای طرح اعتراض به تصمیم واحد ثبتی

یکی از مهم ترین نکاتی که در طرح اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز باید مورد توجه قرار گیرد، رعایت مهلت قانونی و مراجعه به مرجع صالح است. هرگونه کوتاهی در این دو زمینه می تواند منجر به رد دعوا و از دست رفتن حق اعتراض شود.

مهلت 10 روزه اعتراض: نحوه محاسبه و اهمیت رعایت آن

بر اساس ماده 2 قانون افراز و فروش املاک مشاع، مهلت اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در خصوص افراز یا عدم افراز ملک، ده روز از تاریخ ابلاغ تصمیم به ذینفع است. این مهلت، یک مهلت قانونی و آمره محسوب می شود و پس از انقضای آن، دیگر امکان طرح اعتراض وجود نخواهد داشت، مگر در موارد خاص و نادر که ابلاغ صحیح صورت نگرفته باشد و خواهان بتواند عدم اطلاع خود را اثبات کند.

نحوه محاسبه مهلت: روز ابلاغ جزو مهلت محاسبه نمی شود و اولین روز از فردای تاریخ ابلاغ آغاز می گردد. اگر روز دهم مصادف با تعطیلی رسمی باشد، اولین روز کاری پس از تعطیلی به عنوان آخرین مهلت در نظر گرفته می شود.

اهمیت رعایت آن: رعایت این مهلت از آن جهت حیاتی است که در صورت انقضای آن، تصمیم واحد ثبتی قطعیت یافته و امکان اعتراض به آن در دادگاه از بین می رود. در این شرایط، اگر تصمیم بر عدم افراز باشد، مالک باید برای رفع حالت اشاعه به طریق دیگری مانند «دستور فروش ملک مشاع» اقدام کند که فرآیند متفاوتی دارد. بنابراین، به محض اطلاع از تصمیم واحد ثبتی، باید در اسرع وقت نسبت به تهیه و تقدیم دادخواست اعتراض اقدام نمود.

مرجع صالح برای رسیدگی: دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک

مرجع صالح برای رسیدگی به اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک است. این بدان معناست که اگر ملک در حوزه قضایی یک شهرستان خاص واقع شده باشد، دادخواست اعتراض باید به دادگاه عمومی حقوقی همان شهرستان تقدیم شود. این صلاحیت، یک صلاحیت ذاتی و محلی است و دادگاه های دیگر یا واحدهای ثبتی، صلاحیت رسیدگی به این اعتراض را ندارند. عدم توجه به این نکته می تواند منجر به صدور قرار عدم صلاحیت توسط دادگاه و تأخیر در رسیدگی شود.

اهمیت ابلاغ تصمیم واحد ثبتی و نحوه اطلاع از آن

«تاریخ ابلاغ تصمیم واحد ثبتی» نقطه آغاز محاسبه مهلت 10 روزه اعتراض است. ابلاغ صحیح، فرآیندی است که طی آن، تصمیم اداره ثبت به طور رسمی و قانونی به اطلاع مالکین ذینفع رسانده می شود تا از حق اعتراض خود مطلع شوند. معمولاً این ابلاغ از طریق پست سفارشی یا سامانه ثنا صورت می گیرد.

در صورتی که مالک مدعی شود که ابلاغی به وی صورت نگرفته یا ابلاغ به صورت صحیح انجام نشده است، می تواند در دادخواست اعتراض خود این موضوع را مطرح کند. دادگاه در این خصوص از اداره ثبت استعلام خواهد گرفت. اگر عدم ابلاغ صحیح ثابت شود، مهلت 10 روزه هنوز آغاز نشده و حق اعتراض باقی می ماند. مالکین باید حتماً آدرس های پستی خود را در اداره ثبت به روز نگه دارند و به طور منظم سامانه ثنا را (در صورتی که حساب کاربری دارند) بررسی کنند تا از ابلاغ هرگونه تصمیم مربوط به ملک خود مطلع شوند.

طرفین دعوای اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز چه کسانی هستند؟

شناخت دقیق طرفین دعوا در هر پرونده حقوقی، از جمله دعوای اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، برای پیشبرد صحیح پرونده و جلوگیری از رد آن به دلیل نقص در تعیین خواهان یا خوانده، بسیار ضروری است.

خواهان: چه کسی می تواند دادخواست اعتراض را مطرح کند؟ (مالکین مشاع)

در دعوای اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، خواهان (فرد یا افرادی که دادخواست را ارائه می دهند)، هر یک از شرکای ملک مشاع هستند که به تصمیم اداره ثبت اسناد و املاک اعتراض دارند. این شخص یا اشخاص می توانند:

  1. مالک رسمی ملک مشاع باشند و سهم الشرکه آن ها در سند مالکیت قید شده باشد.
  2. ولی، قیم یا وکیل قانونی یکی از مالکین مشاع باشند که به نمایندگی از وی اقدام می کنند.
  3. شرکتی باشند که به صورت مشاعی مالک ملک است.

مهم این است که خواهان، باید دارای نفع حقوقی در موضوع باشد و اعتراض وی مستقیماً به حقوق مالکیتی او مرتبط باشد. تنها مالک رسمی ملک می تواند این دادخواست را مطرح کند و افرادی که صرفاً دارای قولنامه عادی یا ادعای مالکیت غیررسمی هستند، نمی توانند خواهان این دعوا باشند، مگر اینکه ابتدا از طریق دادگاه، مالکیت خود را به اثبات رسانده و سند رسمی تهیه کنند.

خواندگان: چه اشخاصی باید خوانده دعوا قرار گیرند؟ (سایر شرکاء و اداره ثبت اسناد و املاک)

تعیین خواندگان در این دعوا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به طور کلی، خواندگان (افرادی که دعوا علیه آن ها مطرح می شود) در این پرونده شامل موارد زیر هستند:

  1. سایر شرکای ملک مشاع: کلیه مالکین مشاع دیگر که در سند مالکیت رسمی ملک قید شده اند، باید به عنوان خوانده در دادخواست ذکر شوند. حتی اگر آن ها با خواهان در اعتراض به تصمیم واحد ثبتی هم نظر باشند، باز هم باید به عنوان خوانده در دادخواست قید شوند تا رأی دادگاه نسبت به همه آن ها لازم الاجرا باشد و از حالت اشاعه به طور کامل رفع شود.
  2. اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان محل وقوع ملک: رویه قضایی، بر لزوم طرف دعوا قرار دادن اداره ثبت اسناد و املاک (واحد ثبتی که تصمیم مورد اعتراض را صادر کرده است) به عنوان یکی از خواندگان تأکید دارد. این اقدام به دلیل این است که تصمیم مورد اعتراض، توسط این اداره صادر شده و دادگاه برای بررسی صحت آن، نیاز به استعلام و دریافت سوابق از اداره مذکور دارد. همچنین، در صورت نقض تصمیم اداره ثبت، این اداره باید از رأی دادگاه مطلع شده و اقدامات لازم را انجام دهد.

نکات مهم حقوقی در تعیین دقیق خواهان و خواندگان برای جلوگیری از رد دعوا

  1. استخراج دقیق اسامی: لازم است اسامی و مشخصات کامل تمامی مالکین مشاع از سند مالکیت یا استعلام ثبتی به دقت استخراج شود. هرگونه اشتباه یا نقص در این بخش می تواند منجر به رد دادخواست شود.
  2. آدرس دقیق خواندگان: آدرس محل اقامت خواندگان باید به دقت در دادخواست ذکر شود تا ابلاغ اوراق قضایی به درستی صورت پذیرد. در صورت عدم اطلاع از آدرس، باید از طریق استعلام ثبتی یا مراجعه به ادارات ذیربط، آدرس معتبر را به دست آورد.
  3. نمایندگی قانونی: اگر یکی از مالکین صغیر، مجنون، یا غایب باشد، دادخواست باید علیه ولی، قیم یا نماینده قانونی او مطرح شود.
  4. جلوگیری از نقص دعوا: اگر حتی یکی از مالکین مشاع به عنوان خوانده معرفی نشود، دعوا با نقص مواجه شده و دادگاه ممکن است قرار رد دعوا صادر کند. بنابراین، باید نهایت دقت در لیست کردن تمامی شرکا و اداره ثبت به عمل آید.

مدارک لازم جهت ثبت دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی

برای ثبت دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، جمع آوری و ارائه مدارک کامل و صحیح از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. نقص در مدارک می تواند منجر به تأخیر در رسیدگی یا حتی رد دادخواست شود.

تصویر مصدق (کپی برابر اصل) سند مالکیت ملک مشاع

مهم ترین مدرک در این دعوا، تصویر مصدق سند مالکیت ملک مشاع است. این سند نشان دهنده مالکیت خواهان و سایر شرکا بر ملک مورد نظر و تعیین کننده سهم الشرکه هر یک است. منظور از تصویر مصدق کپی برابر اصل شده سند است که توسط دفاتر اسناد رسمی یا دفاتر خدمات الکترونیک قضایی تأیید شده باشد. این سند باید شامل اطلاعات کامل پلاک ثبتی، مشخصات مالکین و حدود و اوصاف ملک باشد. در صورتی که ملک دارای اسناد مالکیت متعدد باشد، ارائه تصویر مصدق تمامی آن ها ضروری است.

تصویر ابلاغیه تصمیم واحد ثبتی (در صورت ابلاغ و وجود)

اگر تصمیم واحد ثبتی مبنی بر عدم افراز یا نحوه افراز، به خواهان ابلاغ شده باشد، ارائه تصویر ابلاغیه آن الزامی است. این ابلاغیه، حاوی شماره و تاریخ تصمیم و همچنین مهلتی است که برای اعتراض در نظر گرفته شده است. ارائه این مدرک نشان دهده رعایت مهلت قانونی 10 روزه از تاریخ ابلاغ توسط خواهان است. در صورتی که ابلاغیه به دست خواهان نرسیده یا مدعی عدم ابلاغ صحیح باشد، می تواند این موضوع را در شرح دادخواست ذکر کند و دادگاه از اداره ثبت استعلام خواهد گرفت.

کارت ملی و شناسنامه خواهان

کارت ملی و شناسنامه خواهان برای احراز هویت و تعیین صلاحیت وی جهت طرح دعوا ضروری است. این مدارک باید به صورت تصویر مصدق (کپی برابر اصل) به دادخواست پیوست شوند. اگر خواهان وکیل یا نماینده قانونی داشته باشد، مدارک شناسایی وکیل نیز لازم است.

دلایل و مستندات دیگر: (مانند نقشه های ثبتی، نظریه های کارشناسی قبلی، دلایل اثبات قابلیت افراز)

علاوه بر مدارک اصلی فوق، هرگونه دلیل و مستند دیگری که بتواند ادعای خواهان را تقویت کند و قابلیت افراز ملک را اثبات نماید یا ایراد به تصمیم واحد ثبتی را نشان دهد، باید به دادخواست پیوست شود. این موارد می تواند شامل:

  • نقشه های ثبتی: نقشه های جامع ملک که موقعیت، ابعاد، و دسترسی های ملک را نشان می دهند و می توانند قابلیت افراز را از نظر فنی و شهرسازی تأیید کنند.
  • نظریه های کارشناسی قبلی: در صورتی که قبلاً توسط کارشناسان رسمی دادگستری یا مهندسان مشاور، نظریه ای در خصوص قابلیت افراز ملک یا ایرادات به تصمیم واحد ثبتی صادر شده باشد، ارائه آن مفید خواهد بود.
  • گواهی عدم افراز: اگر اداره ثبت گواهی عدم افراز صادر کرده باشد، پیوست آن به دادخواست می تواند مفید باشد.
  • مدارک مربوط به نصاب های قانونی: اگر اعتراض به دلیل رعایت نشدن نصاب های قانونی است، ارائه مستنداتی که نشان دهد ملک از نصاب های لازم برخوردار است، ضرورت دارد.
  • سایر اسناد و مدارک: هرگونه مکاتبه با اداره ثبت، توافق نامه بین شرکا، یا هر مدرک دیگری که به موضوع دعوا مرتبط باشد، می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

راهنمای گام به گام تنظیم و ثبت دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی

تنظیم و ثبت دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی، فرآیندی دقیق است که نیازمند رعایت نکات حقوقی و اداری است. برای اطمینان از صحت و کارایی دادخواست، لازم است این مراحل به درستی طی شوند.

مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و نحوه تشکیل پرونده

اولین گام برای ثبت دادخواست، مراجعه به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی است. این دفاتر، به عنوان واسط بین مردم و قوه قضائیه عمل می کنند و مسئول ثبت و ارسال دادخواست ها به دادگاه های صالح هستند.

  1. دریافت نوبت: ابتدا باید نوبت گرفته و مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه) و مدارک مربوط به پرونده را به همراه داشته باشید.
  2. ثبت نام در سامانه ثنا: اگر قبلاً در سامانه ثنا (سامانه ثبت نام الکترونیک قضایی) ثبت نام نکرده اید، باید در همین مرحله اقدام به ثبت نام و دریافت کد کاربری و رمز عبور کنید. تمامی ابلاغیه های قضایی مربوط به پرونده شما از طریق این سامانه انجام خواهد شد.
  3. تشکیل پرونده: با راهنمایی کارشناس دفتر خدمات قضایی، اطلاعات خواهان، خواندگان، خواسته و شرح دادخواست در سیستم وارد می شود و مدارک پیوست اسکن و بارگذاری می گردند.

تکمیل فرم دادخواست: شرح نکات کلیدی در هر بخش (خواسته، دلایل، شرح)

فرم دادخواست، مهم ترین بخش از فرآیند است و باید با دقت فراوان تکمیل شود. نکات کلیدی در تکمیل هر بخش:

  1. خواهان: مشخصات کامل خواهان (نام، نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره شناسنامه، محل اقامت و شغل) باید به دقت وارد شود.
  2. خواندگان: مشخصات کامل تمامی خواندگان (سایر شرکاء و اداره ثبت اسناد و املاک) با همان جزئیات خواهان، باید قید شود.
  3. وکیل/نماینده قانونی: اگر پرونده از طریق وکیل پیگیری می شود، مشخصات کامل وکیل در این قسمت درج می گردد.
  4. خواسته: این بخش، مهم ترین قسمت دادخواست است و باید به وضوح و صراحت، درخواست اصلی شما را بیان کند. خواسته باید دقیقاً مطابق با آنچه از دادگاه می خواهید (مانند اعتراض به تصمیم واحد ثبتی اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان [نام شهرستان] دایر بر [عدم افراز / نحوه افراز] ملک پلاک ثبتی [شماره پلاک] به موجب نامه شماره […] مورخ […] و صدور حکم بر فسخ تصمیم مذکور و [صدور حکم بر افراز / اعلام قابلیت افراز و ارجاع جهت افراز]) نوشته شود.
  5. دلایل و مستندات: در این بخش، باید تمامی مدارکی که به آن اشاره شد (سند مالکیت، ابلاغیه، استعلامات و …) به صورت شماره گذاری شده و با ذکر عنوان دقیق، فهرست شوند.
  6. شرح ماوقع و دلایل اعتراض: این قسمت، قلب دادخواست است و باید به تفصیل و با زبانی شیوا و مستدل، داستان مالکیت مشاعی، درخواست افراز از اداره ثبت، تصمیم اداره ثبت، و دلایل اعتراض خواهان به آن تصمیم را بیان کند. در این بخش باید به روشنی توضیح داده شود که چرا تصمیم واحد ثبتی اشتباه است و چرا ملک قابلیت افراز دارد یا چرا نحوه افراز مورد اعتراض است. استناد به مواد قانونی مرتبط (مانند ماده 2 قانون افراز و فروش املاک مشاع) در این قسمت ضروری است.

نحوه محاسبه و پرداخت هزینه دادرسی

هزینه دادرسی برای طرح دعوای اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، بر اساس نوع خواسته (مالی یا غیرمالی) تعیین می شود. از آنجایی که این دعوا جنبه مالی مستقیم ندارد، معمولاً در دسته دعاوی غیرمالی قرار می گیرد و مبلغ ثابتی برای آن از سوی قوه قضائیه تعیین می شود.

هزینه دادرسی و سایر هزینه های مربوط به ثبت دادخواست (مانند هزینه کپی برابر اصل مدارک، هزینه خدمات الکترونیک قضایی) در همان دفاتر خدمات الکترونیک قضایی محاسبه و از طریق کارت بانکی پرداخت می گردد. در صورت نیاز به ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری، هزینه کارشناسی نیز متعاقباً و پس از صدور قرار کارشناسی توسط دادگاه، بر عهده خواهان خواهد بود.

نمونه دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز (کامل و تشریحی)

تنظیم یک دادخواست کامل و دقیق، سنگ بنای موفقیت در دعوای حقوقی اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز است. در ادامه، نمونه ای از این دادخواست به صورت تشریحی ارائه می شود:

عنوان: دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان [نام شهرستان] دایر بر [عدم افراز / نحوه افراز] ملک پلاک ثبتی [شماره پلاک]

خواهان:

نام و نام خانوادگی: [نام و نام خانوادگی خواهان]
نام پدر: [نام پدر خواهان]
کد ملی: [کد ملی خواهان]
شماره شناسنامه: [شماره شناسنامه خواهان]
محل اقامت: [آدرس دقیق محل اقامت خواهان، شامل شهر، خیابان، کوچه، پلاک، طبقه و واحد]
شغل: [شغل خواهان]

خواندگان:

  1. نام و نام خانوادگی: [نام و نام خانوادگی شریک مشاع اول]
    نام پدر: [نام پدر شریک اول]
    کد ملی: [کد ملی شریک اول]
    شماره شناسنامه: [شماره شناسنامه شریک اول]
    محل اقامت: [آدرس دقیق محل اقامت شریک اول]
    شغل: [شغل شریک اول]
  2. نام و نام خانوادگی: [نام و نام خانوادگی شریک مشاع دوم و… (در صورت وجود شرکای بیشتر، به همین ترتیب تکرار شود)]
    نام پدر: [نام پدر شریک دوم]
    کد ملی: [کد ملی شریک دوم]
    شماره شناسنامه: [شماره شناسنامه شریک دوم]
    محل اقامت: [آدرس دقیق محل اقامت شریک دوم]
    شغل: [شغل شریک دوم]
  3. اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان [نام شهرستان]

وکیل/نماینده قانونی: (در صورت وجود، مشخصات کامل شامل نام و نام خانوادگی، نام پدر، کد ملی، شماره پروانه وکالت و آدرس دفتر)

خواسته:

اعتراض به تصمیم واحد ثبتی اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان [نام شهرستان] دایر بر [عدم افراز / نحوه افراز] ملک پلاک ثبتی [شماره اصلی] فرعی [شماره فرعی] واقع در [بخش ثبتی] به موجب نامه شماره [شماره نامه ثبت] مورخ [تاریخ نامه ثبت] و صدور حکم بر فسخ تصمیم مذکور و [صدور حکم بر افراز / اعلام قابلیت افراز و ارجاع پرونده جهت افراز به اداره ثبت مربوطه].

دلایل و مستندات:

  1. تصویر مصدق سند مالکیت [نوع سند، مثلاً تک برگ یا دفترچه ای] به شماره [شماره سند] و پلاک ثبتی [شماره پلاک اصلی و فرعی].
  2. تصویر ابلاغیه (در صورت وجود) تصمیم واحد ثبتی به شماره [شماره نامه] مورخ [تاریخ ابلاغ].
  3. استعلام از اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان [نام شهرستان] (در صورت لزوم جهت اخذ سوابق کامل پرونده افراز).
  4. عنداللزوم قرار ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری (جهت بررسی قابلیت افراز ملک و اظهارنظر فنی و شهرسازی).
  5. [هرگونه سند یا مدرک دیگر که قابلیت افراز را اثبات کند یا ایراد به تصمیم ثبت را نشان دهد، مانند نقشه های ثبتی، توافق نامه های پیشین، نظریه های کارشناسی خصوصی و غیره].

شرح ماوقع و دلایل اعتراض:

ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی [نام شهرستان]،

با سلام و احترام، احتراما به استحضار عالی می رساند:
اینجانب [نام خواهان] به همراه خواندگان محترم ردیف 1 و 2، مالک مشاعی شش دانگ یک قطعه ملک [نوع ملک، مثلاً مسکونی، تجاری، زمین زراعی] به پلاک ثبتی [شماره اصلی] فرعی [شماره فرعی] واقع در [آدرس دقیق ملک]، بخش [شماره بخش ثبتی] شهرستان [نام شهرستان] می باشیم. میزان سهم مالکیت اینجانب [مثلاً سه دانگ مشاع از شش دانگ] می باشد که دلالت بر این مالکیت، تصویر مصدق سند مالکیت پیوست دادخواست حاضر است.

در تاریخ [تاریخ درخواست افراز از ثبت]، یکی از شرکا (یا اینجانب) درخواست افراز ملک مذکور را از اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان [نام شهرستان] به عمل آورد. پس از بررسی های لازم، واحد ثبتی مربوطه طی نامه شماره [شماره نامه ثبت] مورخ [تاریخ نامه ثبت] تصمیم به [عدم افراز / نحوه افراز ملک] گرفت. این تصمیم در تاریخ [تاریخ ابلاغ] به اینجانب ابلاغ گردید (در صورت عدم ابلاغ: لازم به ذکر است که این تصمیم به اینجانب ابلاغ نگردیده و از طریق [نحوه اطلاع، مثلاً مراجعه حضوری به اداره ثبت] مطلع شده ام و طبق ماده 2 قانون افراز و فروش املاک مشاع، این تصمیم قابل اعتراض است).

اینجانب به دلایل ذیل الذکر، به تصمیم واحد ثبتی مذکور اعتراض دارم و خواستار نقض آن می باشم:

  1. امکان افراز از نظر فنی و حقوقی: ملک موضوع دعوا، علیرغم تصمیم واحد ثبتی، از نظر ابعاد، متراژ، دسترسی به معابر عمومی و سایر مشخصات فنی و شهرسازی، کاملاً قابلیت افراز به [تعداد] سهم مستقل و متناسب با سهم الشرکه مالکین را داراست. [در اینجا توضیحات تکمیلی ارائه شود، مثلاً: ملک دارای طول بر مناسب بوده و با تفکیک آن به دو قطعه مساوی، هر قطعه دارای دسترسی مستقل و تمامی امکانات لازم برای ساخت و ساز خواهد بود و هیچ گونه مانع فنی یا شهرسازی برای این تفکیک وجود ندارد. حتی می توان با ارجاع به کارشناس رسمی دادگستری، این قابلیت را به اثبات رساند.]
  2. عدم رعایت موازین قانونی در نظریه واحد ثبتی: به نظر می رسد نظریه واحد ثبتی در مورد عدم قابلیت افراز، با موازین قانونی و مقررات شهرسازی منطبق نبوده و در ارزیابی و بررسی های خود [مثلاً به نصاب های حداقل متراژ یا اصول کارشناسی در تفکیک اراضی توجه کافی نشده است / اشتباهی در نقشه برداری یا محاسبات صورت گرفته است].
  3. سایر دلایل: [اگر دلایل خاص دیگری برای اعتراض دارید، اینجا بیان کنید. مثلاً: وجود توافق نامه بین شرکا برای افراز به روش خاص که مورد بی توجهی قرار گرفته است؛ یا وجود نظریه کارشناسی خصوصی که قابلیت افراز را تأیید می کند؛ یا عدم وجود سند معارض که واحد ثبتی به اشتباه به آن استناد کرده است.]

با عنایت به مراتب فوق و به استناد ماده 2 قانون افراز و فروش املاک مشاع مصوب 1357، از محضر محترم دادگاه تقاضای رسیدگی و صدور حکم بر فسخ تصمیم واحد ثبتی اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان [نام شهرستان] و [صدور حکم بر افراز ملک / اعلام قابلیت افراز و ارجاع پرونده به اداره ثبت جهت افراز] را استدعا دارم.

امضاء خواهان / وکیل خواهان

نکات مهم در تکمیل این بخش:

* دقت در اطلاعات: تمامی اطلاعات (شماره پلاک، تاریخ ها، اسامی و آدرس ها) باید با دقت کامل و بر اساس مدارک موجود وارد شوند.
* توضیح دلایل: در بخش شرح ماوقع و دلایل اعتراض، باید به تفصیل توضیح داده شود که چرا خواهان معتقد است تصمیم اداره ثبت اشتباه است و ملک قابلیت افراز دارد. هرچه دلایل مستدل تر و مستندتر باشد، دادخواست قوی تر خواهد بود.
* انتخاب خواسته دقیق: خواسته باید دقیقاً مشخص کند که خواهان چه چیزی از دادگاه می خواهد؛ فسخ تصمیم ثبت و حکم به افراز، یا فسخ تصمیم ثبت و اعلام قابلیت افراز برای ارجاع مجدد به ثبت.
* لحن رسمی: لحن دادخواست باید کاملاً رسمی و حقوقی باشد.

روند رسیدگی دادگاه به دعوای اعتراض به تصمیم واحد ثبتی

پس از ثبت دادخواست اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و ارجاع آن به دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک، فرآیند رسیدگی قضایی آغاز می شود. این روند شامل مراحل مختلفی است که هر یک نقش مهمی در سرنوشت پرونده ایفا می کنند.

اقدامات اولیه دادگاه: بررسی شکلی دادخواست، تعیین وقت رسیدگی و ابلاغ به طرفین

با وصول دادخواست به دادگاه، ابتدا قاضی دادگاه یا مدیر دفتر، دادخواست را از نظر شکلی مورد بررسی قرار می دهد تا از رعایت شرایط قانونی مربوط به تنظیم دادخواست اطمینان حاصل شود. این بررسی شامل مواردی مانند تکمیل بودن اطلاعات خواهان و خواندگان، تعیین خواسته به طور واضح، پیوست بودن مدارک و پرداخت هزینه های دادرسی است. در صورت وجود نقص، اخطاریه رفع نقص صادر می شود.

پس از تأیید شکلی دادخواست، دادگاه وقت رسیدگی را تعیین کرده و این وقت به همراه نسخه ای از دادخواست و ضمائم آن، به کلیه طرفین دعوا (خواهان، خواندگان و اداره ثبت) از طریق سامانه ثنا یا به صورت فیزیکی ابلاغ می شود. ابلاغ صحیح به طرفین، از اهمیت بالایی برخوردار است تا همه از زمان و مکان جلسه دادگاه مطلع شوند و بتوانند دفاعیات خود را ارائه دهند.

استعلام از اداره ثبت اسناد و املاک: اهمیت سوابق ثبتی ملک

یکی از اولین اقدامات دادگاه پس از تشکیل پرونده، استعلام از اداره ثبت اسناد و املاک مربوطه است. دادگاه از اداره ثبت می خواهد که تمامی سوابق مربوط به ملک مورد تنازع، از جمله سوابق مالکیت، آخرین وضعیت ثبتی، هرگونه رهن یا بازداشت احتمالی، و به ویژه، سوابق مربوط به درخواست افراز و تصمیم واحد ثبتی مورد اعتراض را به دادگاه ارسال کند.

این استعلام اهمیت حیاتی دارد زیرا:

  • به دادگاه امکان می دهد تا از صحت اطلاعات ارائه شده در دادخواست اطمینان حاصل کند.
  • مشخص می شود که آیا تصمیم واحد ثبتی به درستی ابلاغ شده است یا خیر.
  • اطلاعات لازم برای ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری فراهم می شود.
  • در صورت وجود هرگونه سند معارض یا مشکل ثبتی دیگر، دادگاه از آن مطلع می شود.

ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری: نقش حیاتی کارشناسی و نحوه اعتراض به نظریه کارشناس

در بسیاری از پرونده های اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، دادگاه برای بررسی دقیق قابلیت افراز ملک از نظر فنی، شهرسازی و قانونی، اقدام به ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری می کند. کارشناس مربوطه (معمولاً در رشته نقشه برداری، امور ثبتی، یا شهرسازی) با بررسی اسناد، نقشه ها، بازدید از محل، و در صورت لزوم با همکاری نماینده و نقشه بردار اداره ثبت، نظریه کارشناسی خود را در خصوص قابلیت یا عدم قابلیت افراز ملک و نحوه تقسیم آن ارائه می دهد.

نقش حیاتی کارشناسی: نظریه کارشناس رسمی دادگستری، یک دلیل قوی و تخصصی برای دادگاه محسوب می شود و در اغلب موارد، مبنای اصلی صدور رأی قرار می گیرد. این نظریه به دادگاه کمک می کند تا از جنبه های فنی که خارج از تخصص قاضی است، مطلع شود.

نحوه اعتراض به نظریه کارشناس: پس از ابلاغ نظریه کارشناس به طرفین دعوا، هر یک از آن ها که به نظریه اعتراض داشته باشند، می توانند ظرف مهلت قانونی (معمولاً یک هفته) اعتراض خود را کتباً به دادگاه اعلام کنند. در صورت اعتراض موجه، دادگاه ممکن است امر را به هیئت سه نفره کارشناسان یا حتی هیئت پنج نفره ارجاع دهد تا موضوع با دقت بیشتری بررسی شود.

صدور رأی دادگاه: تأیید تصمیم ثبت، فسخ تصمیم و حکم به افراز، یا فسخ تصمیم و حکم به عدم افراز

پس از تکمیل تحقیقات، بررسی نظریه کارشناسی (در صورت عدم اعتراض یا قطعی شدن آن)، و استماع دفاعیات طرفین، دادگاه اقدام به صدور رأی می کند. رأی دادگاه در این دعوا می تواند یکی از سه حالت زیر باشد:

  1. تأیید تصمیم واحد ثبتی: اگر دادگاه تشخیص دهد که تصمیم اداره ثبت مبنی بر عدم افراز یا نحوه افراز، صحیح و مطابق با موازین قانونی و فنی بوده است، رأی به تأیید تصمیم ثبت صادر می کند. در این صورت، اعتراض خواهان رد می شود.
  2. فسخ تصمیم ثبت و حکم به افراز: اگر دادگاه به این نتیجه برسد که تصمیم واحد ثبتی اشتباه بوده و ملک قابلیت افراز را داراست، رأی به فسخ تصمیم واحد ثبتی و حکم به افراز ملک صادر می کند. در این حالت، دادگاه ممکن است نقشه افراز را نیز تأیید کرده و اداره ثبت موظف به اجرای رأی دادگاه خواهد بود.
  3. فسخ تصمیم ثبت و حکم به عدم افراز: در برخی موارد، ممکن است دادگاه تصمیم واحد ثبتی مبنی بر عدم افراز را به دلیل ایرادات شکلی یا ماهوی فسخ کند، اما خود نیز پس از بررسی های لازم (مثلاً با نظریه کارشناسی جدید)، به این نتیجه برسد که ملک واقعاً قابلیت افراز را ندارد. در این صورت، رأی به فسخ تصمیم ثبت و حکم به عدم افراز صادر می شود.

اقدامات پس از صدور رأی دادگاه و نحوه اجرای آن

پس از صدور رأی دادگاه در خصوص اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، بسته به نوع رأی صادره، اقدامات متفاوتی باید انجام شود. درک این مراحل برای اجرای صحیح رأی و نهایی کردن وضعیت مالکیت مشاع ضروری است.

قابلیت تجدیدنظر خواهی و فرجام خواهی از رأی دادگاه (با ذکر مهلت ها و مراجع)

رأی صادره از دادگاه عمومی حقوقی در دعوای اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، قابل تجدیدنظرخواهی است. مهلت تجدیدنظرخواهی برای اشخاص مقیم ایران، 20 روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور، دو ماه از تاریخ ابلاغ رأی است. مرجع تجدیدنظرخواهی، دادگاه تجدیدنظر استان محل وقوع دادگاه بدوی است. پس از انقضای مهلت تجدیدنظرخواهی و عدم اعتراض، یا پس از صدور رأی قطعی از دادگاه تجدیدنظر، رأی قطعیت می یابد.

نکته مهم این است که رأی صادره در این دعوا، غیرقابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است. این بدان معناست که پس از صدور رأی قطعی از دادگاه تجدیدنظر، دیگر امکان اعتراض و ارجاع پرونده به دیوان عالی کشور وجود ندارد و پرونده مختومه می شود.

آیا رأی دادگاه نیاز به صدور اجراییه دارد؟ (توضیح تفاوت حکم اعلامی و اجرایی)

رأی دادگاه در خصوص اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز، یک حکم اعلامی محسوب می شود و نیاز به صدور اجراییه ندارد. تفاوت بین حکم اعلامی و اجرایی در این است که:

  • حکم اعلامی: حکمی است که وضعیت حقوقی موجود را اعلام یا تأیید می کند و نیازی به اقدام اجرایی از سوی دادگاه یا مأمورین اجرا ندارد. در این پرونده، دادگاه اعلام می کند که تصمیم واحد ثبتی صحیح یا ناصحیح بوده و ملک قابل افراز است یا نیست.
  • حکم اجرایی: حکمی است که برای اجرای آن، نیاز به دخالت قوه اجراییه و صدور اجراییه است، مانند حکم تخلیه یا پرداخت بدهی.

بنابراین، اگر دادگاه رأی به فسخ تصمیم ثبت و افراز ملک صادر کند، این رأی به اداره ثبت ابلاغ می شود و اداره ثبت موظف است بر اساس این رأی قطعی دادگاه، اقدامات لازم برای افراز و صدور اسناد مالکیت جدید را انجام دهد و نیازی به صدور اجراییه جداگانه نیست.

در صورت تایید عدم افراز توسط دادگاه: طرح دعوای دستور فروش ملک مشاع (با توضیح مختصر فرآیند)

در صورتی که دادگاه پس از رسیدگی، رأی به تأیید عدم افراز ملک (یا فسخ تصمیم ثبت و حکم به عدم افراز) صادر کند، حالت اشاعه در ملک باقی می ماند و شرکا نمی توانند سهم خود را به صورت فیزیکی جدا کنند. در این شرایط، تنها راه حل برای رفع حالت اشاعه و پایان دادن به مالکیت مشترک، فروش ملک است.

مالکی که همچنان خواهان پایان دادن به حالت اشاعه است، می تواند با در دست داشتن گواهی قطعی عدم افراز از اداره ثبت (که پس از تأیید دادگاه صادر می شود)، اقدام به طرح دعوای دستور فروش ملک مشاع در دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک کند. در این دعوا، دادگاه پس از بررسی مدارک و اطمینان از عدم امکان افراز، دستور به فروش ملک از طریق مزایده صادر می کند. پس از فروش ملک در مزایده، مبلغ حاصله بین شرکا به نسبت سهم الشرکه هر یک تقسیم خواهد شد. این فرآیند، راهی برای حل و فصل نهایی اختلافات بین شرکا در مورد املاک غیرقابل افراز است.

نتیجه گیری

اعتراض به تصمیم واحد ثبتی در افراز ملک مشاع، یک فرآیند حقوقی با ابعاد فنی و قانونی پیچیده است که نیازمند آگاهی، دقت و پیگیری مستمر است. از لحظه ابلاغ تصمیم اداره ثبت، مهلت ده روزه اعتراض آغاز می شود و هرگونه تأخیر می تواند به تضییع حقوق مالکین منجر گردد. در طول این مسیر، از درک مفهوم افراز و تفاوت آن با تفکیک، شناسایی دقیق مبانی قانونی از جمله ماده 2 قانون افراز و فروش املاک مشاع، تا تعیین صحیح طرفین دعوا و جمع آوری مدارک لازم، همگی حلقه هایی از یک زنجیره حقوقی هستند که باید به درستی به هم متصل شوند.

تنظیم یک دادخواست جامع و مستدل، به همراه پیگیری مراحل رسیدگی در دادگاه از جمله استعلامات ثبتی، ارجاع به کارشناسی رسمی و در نهایت صدور رأی، همگی نیازمند تخصص و تجربه کافی در حوزه دعاوی ملکی و ثبتی است. در صورت تأیید عدم افراز از سوی دادگاه، مسیر قانونی دستور فروش ملک مشاع به عنوان آخرین راهکار برای پایان دادن به حالت اشاعه مطرح می گردد. هر چند این مقاله تلاش کرده است تا اطلاعات جامعی را در اختیار شما قرار دهد، اما لازم به یادآوری است که هر پرونده حقوقی دارای ویژگی های منحصر به فرد خود است و اطلاعات عمومی نمی توانند جایگزین مشاوره حقوقی تخصصی شوند.

برای جلوگیری از تضییع حقوق خود و اطمینان از تنظیم دقیق دادخواست و پیگیری حرفه ای پرونده، هم اکنون با کارشناسان و وکلای متخصص ما در حوزه دعاوی ثبتی تماس بگیرید و مشاوره حقوقی تخصصی دریافت نمایید. دانش و تجربه ما، چراغ راه شما در این مسیر پر پیچ و خم خواهد بود.