برزیل 2016: ریو، 6 جاذبه پنهان و چالش ها

بسیاری از مسافران برزیل را تنها با سواحل خیره کننده اش می شناسند در حالی که این کشور وسیع و متنوع گنجینه ای از جاذبه های طبیعی و فرهنگی پنهان دارد. میزبانی رویداد بزرگی مانند المپیک ریو ۲۰۱۶ توجه جهانی را به این سرزمین جلب کرد و فرصتی فراهم آورد تا ابعاد کمتر دیده شده آن از جنگل های بارانی و تالاب های حیات وحش گرفته تا چالش های زیرساختی و اجتماعی نمایان شود. این محتوا به شما کمک می کند تا با برزیل فراتر از کلیشه ها با تمرکز بر ریودوژانیرو در زمان برگزاری المپیک و جاذبه های غیرساحلی بی نظیرش آشنا شوید.

برزیل کشوری که مثل هیچ جا نیست

برزیل پنجمین کشور بزرگ جهان نه تنها به خاطر سواحل و کارناوال های پرشورش شهرت دارد بلکه دارای تنوع زیستی بی نظیر جنگل های انبوه تالاب های وسیع و شهرهای تاریخی است. این سرزمین پهناور آمیزه ای از فرهنگ های مختلف از بومیان آمازون گرفته تا مهاجران اروپایی آفریقایی و آسیایی است که هر یک سهمی در هویت منحصربه فرد آن دارند. اقتصاد رو به رشد و منابع طبیعی غنی برزیل را به یکی از بازیگران مهم در عرصه جهانی تبدیل کرده است.

الفبای سفر به برزیل شهر زیبای ریودوژانیرو

ریودوژانیرو که به شهر شگفت انگیز (Cidade Maravilhosa) معروف است با کوه های سرسبز سواحل طلایی و خلیج های آبی یکی از زیباترین شهرهای جهان است. این شهر نه تنها پایتخت فرهنگی برزیل محسوب می شود بلکه با میزبانی رویدادهای بزرگی مانند المپیک ۲۰۱۶ جایگاه خود را به عنوان یک مرکز بین المللی تثبیت کرده است. سفر به ریو فرصتی برای تجربه ترکیبی از طبیعت خیره کننده و زندگی شهری پویا است.

از مجسمه مسیح منجی که بر فراز کوه کورکووادو ایستاده تا محله های تاریخی مانند لاپا و سانتا ترزا ریو جاذبه های بی شماری دارد. زیرساخت های گردشگری در این شهر به خوبی توسعه یافته اند و فرودگاه های بین المللی آن دسترسی آسانی را برای مسافران از سراسر دنیا فراهم می کنند. با این حال آشنایی با فرهنگ محلی و نکات ایمنی پیش از سفر به ریو ضروری است.

۶ مورد از جاذبه های دیدنی و غیر ساحلی برزیل

برزیل فراتر از سواحل معروف خود دارای جاذبه های طبیعی و فرهنگی بی نظیری است که کمتر شناخته شده اند. این جاذبه ها تجربه ای متفاوت و عمیق تر از زیبایی های این کشور را ارائه می دهند و برای علاقه مندان به طبیعت گردی حیات وحش و فرهنگ محلی مقاصد ایده آلی هستند.

منطقه ی طبیعی پانتانال (Pantanal)

پانتانال بزرگترین تالاب استوایی جهان در جنوب غربی برزیل واقع شده و به عنوان یکی از بهترین مکان ها برای مشاهده حیات وحش در آمریکای جنوبی شناخته می شود. این منطقه که وسعتی بیش از ۱۰۰ هزار کیلومتر مربع دارد زیستگاهی برای گونه های متنوعی از پرندگان پستانداران خزندگان و ماهیان است. برخلاف جنگل های انبوه آمازون چشم اندازهای باز پانتانال مشاهده حیوانات را آسان تر می کند.

این منطقه به دلیل اهمیت زیست محیطی خود در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. گردشگری در پانتانال اغلب شامل تورهای قایق سواری سافاری و پیاده روی برای دیدن حیواناتی مانند جگوار کاپی بارا تمساح کایمن و انواع پرندگان است. همکاری بین صاحبان زمین های خصوصی و دولت نقش مهمی در حفاظت از این اکوسیستم حساس ایفا می کند.

آبشار ایگواسو (Iguazu)

آبشار ایگواسو مجموعه ای از ۲۷۵ آبشار است که در مرز برزیل و آرژانتین قرار دارد و یکی از شگفت انگیزترین پدیده های طبیعی جهان محسوب می شود. اگرچه ممکن است بلندترین یا عریض ترین آبشار نباشد اما وسعت و حجم عظیم آب آن منظره ای نفس گیر ایجاد می کند. معروف ترین بخش آن گلوگاه شیطان (Devil’s Throat) یک آبشار نعل شکل بزرگ است که عظمت طبیعت را به نمایش می گذارد.

پارک های ملی اطراف آبشار در هر دو سمت برزیل و آرژانتین امکان دسترسی به نقاط دیدنی مختلف را فراهم می کنند. مسیرهای پیاده روی پل های معلق و تورهای قایق سواری به بازدیدکنندگان اجازه می دهند تا از زوایای متفاوت این آبشار باشکوه را تماشا کنند. وجود یک فرودگاه نزدیک دسترسی به این منطقه دورافتاده را آسان کرده است.

مجمع الجزایر فرناندو دی نوروها (Fernando de Noronha)

مجمع الجزایر فرناندو دی نوروها مجموعه ای از ۲۱ جزیره آتشفشانی در اقیانوس اطلس است که حدود ۳۵۰ کیلومتر از سواحل شمال شرقی برزیل فاصله دارد. این منطقه به خاطر آب های فوق العاده شفاف حیات دریایی غنی و صخره های مرجانی دست نخورده اش مشهور است و مقصدی عالی برای غواصی و اسنورکلینگ محسوب می شود. اگرچه جزایر دارای سواحل زیبایی هستند اما تمرکز اصلی بر اکوتوریسم و حفاظت از محیط زیست است.

دولت برزیل محدودیت های سختی برای تعداد بازدیدکنندگان اعمال کرده تا از اکوسیستم شکننده آن محافظت کند. این محدودیت ها و هزینه بالای سفر باعث شده که این منطقه نسبت به سواحل پرجمعیت برزیل فضایی آرام تر و بکرتر داشته باشد. شنا با دلفین ها لاک پشت های دریایی و انواع ماهیان رنگارنگ از تجربیات فراموش نشدنی این مجمع الجزایر است.

دریاچه های لاجوردی در دل صحرا پدیده ای عجیب در برزیل

پارک ملی لنسویس مارانیز (Lençóis Maranhenses) در شمال شرقی برزیل پدیده ای طبیعی شگفت انگیز است. این منطقه شامل تپه های شنی وسیع و سفیدی است که شبیه به صحرا به نظر می رسند اما با یک تفاوت چشمگیر: پس از فصل باران هزاران تالاب آب شیرین به رنگ های آبی و سبز در میان دره های شنی شکل می گیرند. این تالاب ها موقتی هستند و با تبخیر آب در طول فصل خشک ناپدید می شوند.

این چشم انداز منحصربه فرد ترکیبی از تپه های شنی بیابانی و آب های شفاف و زلال است که فرصت های بی نظیری برای شنا و عکاسی فراهم می کند. دسترسی به این منطقه معمولاً با وسایل نقلیه ۴x۴ انجام می شود و تورهای راهنما برای کشف زیباترین تالاب ها و تپه ها در دسترس هستند. این پدیده طبیعی نشان دهنده تنوع و شگفتی های طبیعت برزیل است.

انتخاب میزبان

ریودوژانیرو در سال ۲۰۰۹ به عنوان شهر میزبان بازی های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ انتخاب شد و این اولین بار بود که یک شهر در آمریکای جنوبی افتخار میزبانی این رویداد بزرگ را کسب می کرد. این انتخاب پس از رقابت با شهرهایی مانند شیکاگو توکیو و مادرید صورت گرفت و به عنوان نقطه عطفی برای برزیل و منطقه آمریکای لاتین در نظر گرفته شد. پتانسیل اقتصادی و گردشگری برزیل در این انتخاب نقش مهمی داشت.

توسعه و آماده سازی

آماده سازی برای المپیک ۲۰۱۶ نیازمند سرمایه گذاری عظیم در زیرساخت ها بود. ساخت و بازسازی ورزشگاه ها توسعه سیستم حمل و نقل عمومی احداث دهکده المپیک و بهبود امکانات شهری از جمله مهمترین پروژه ها بودند. این پروژه ها با هدف نه تنها برگزاری موفقیت آمیز بازی ها بلکه ایجاد میراثی پایدار برای شهر ریودوژانیرو انجام شدند.

با این حال روند آماده سازی با چالش هایی نیز همراه بود از جمله تأخیر در ساخت وسازها مسائل مالی و اعتراضات عمومی نسبت به هزینه های سنگین. تلاش برای تکمیل پروژه ها تا پیش از آغاز بازی ها فشار زیادی را بر برنامه ریزان و کارگران وارد کرد اما در نهایت زیرساخت های لازم برای میزبانی بازی ها آماده شد.

سالن و زیرساخت

بازی های المپیک ۲۰۱۶ در چهار منطقه اصلی ریودوژانیرو برگزار شد: بارا دا تیجوکا (Barra da Tijuca) کوپاکابانا (Copacabana) دویودورو (Deodoro) و ماراکانا (Maracanã). هر یک از این مناطق میزبان مجموعه ای از ورزشگاه ها و امکانات ورزشی بودند که برای رشته های مختلف طراحی شده بودند. دهکده المپیک و پارک المپیک اصلی در منطقه بارا دا تیجوکا قرار داشت.

توسعه زیرساخت ها شامل بهبود جاده ها خطوط مترو و اتوبوس های تندرو (BRT) برای تسهیل حمل و نقل ورزشکاران تماشاگران و مسئولان بود. همچنین سرمایه گذاری هایی در زمینه ارتباطات و امنیت سایبری برای پشتیبانی از عملیات پیچیده بازی ها انجام گرفت. این زیرساخت ها پس از المپیک نیز برای شهر باقی ماندند.

ورزشگاه های ریودوژانیرو

ریودوژانیرو میزبان چندین ورزشگاه کلیدی برای بازی های المپیک ۲۰۱۶ بود که هر یک برای رشته های ورزشی خاصی مورد استفاده قرار گرفتند. این ورزشگاه ها ترکیبی از سازه های موجود و امکانات جدید بودند که برای پاسخگویی به نیازهای استاندارد بین المللی آماده سازی شدند.

ورزشگاه سم بدروم | Sambódromo

سامبادروم یک سازه دائمی است که به طور سنتی میزبان رژه های اصلی کارناوال ریو است. برای المپیک ۲۰۱۶ این مکان برای برگزاری مسابقات تیراندازی با کمان و همچنین به عنوان نقطه شروع و پایان ماراتن مورد استفاده قرار گرفت. طراحی منحصر به فرد آن فضایی هیجان انگیز برای این رویدادها فراهم کرد.

استادیوم المپیک | Olympic Stadium

استادیوم المپیک که با نام استادیوم ژوائو هاولانژ (Estádio Olímpico João Havelange) یا انگنیائو (Engenhão) نیز شناخته می شود ورزشگاه اصلی برای مسابقات دو و میدانی در المپیک ۲۰۱۶ بود. این استادیوم پیش از این نیز مورد استفاده قرار می گرفت اما برای میزبانی المپیک تحت بازسازی و بهبود قرار گرفت تا ظرفیت و امکانات لازم را داشته باشد.

ورزشگاه فورت کوپاکابانا | Fort Copacabana

فورت کوپاکابانا یک پایگاه نظامی تاریخی واقع در انتهای ساحل کوپاکابانا است. در طول المپیک این مکان به عنوان یک ورزشگاه موقت برای برگزاری مسابقات ورزش هایی مانند شنا در آب های آزاد سه گانه و شروع مسابقات دوچرخه سواری جاده مورد استفاده قرار گرفت. موقعیت ساحلی آن پس زمینه ای زیبا برای این رقابت ها ایجاد کرد.

هر آنچه باید در مورد دهکده المپیک ریو 2016 بدانید

دهکده المپیک ریو ۲۰۱۶ واقع در منطقه بارا دا تیجوکا محل اقامت هزاران ورزشکار مربی و مسئول از سراسر جهان در طول بازی ها بود. این دهکده شامل مجموعه ای از ساختمان های مسکونی رستوران ها امکانات تمرینی مراکز تفریحی و خدمات پزشکی بود. هدف از آن فراهم کردن محیطی امن و راحت برای ورزشکاران پیش و در طول رقابت ها بود.

این دهکده به گونه ای طراحی شده بود که نیازهای متنوع ورزشکاران را برآورده کند و فضایی برای تعامل فرهنگی میان شرکت کنندگان از کشورهای مختلف فراهم آورد. پس از پایان بازی ها بخش هایی از دهکده به آپارتمان های مسکونی تبدیل شدند که به عنوان بخشی از میراث المپیک برای شهر باقی ماند.

مشکلات پیش روی برزیل در آستانه المپیک ریو 2016

برگزاری المپیک ریو با چالش های متعددی روبرو بود که نگرانی هایی را در سطح بین المللی و داخلی ایجاد کرد. این چالش ها شامل مسائل مربوط به زیرساخت ها امنیت بهداشت و ثبات سیاسی بودند که آمادگی برزیل برای میزبانی این رویداد بزرگ را تحت تأثیر قرار دادند. با این وجود برزیل تلاش کرد تا این مشکلات را مدیریت کند.

امنیت

امنیت یکی از بزرگترین دغدغه ها برای المپیک ریو بود. شهر ریو دارای سابقه جرم و جنایت بالایی به ویژه در برخی محله ها (فاولاها) است. دولت برزیل برای تأمین امنیت بازی ها تعداد زیادی نیروی نظامی و پلیس را مستقر کرد و تدابیر امنیتی گسترده ای را در اطراف ورزشگاه ها دهکده المپیک و مناطق توریستی به اجرا گذاشت. این اقدامات با هدف تضمین امنیت ورزشکاران و بازدیدکنندگان انجام شد.

بیماری

شیوع ویروس زیکا در برزیل در آستانه المپیک نگرانی های جدی برای سلامت عمومی ایجاد کرد. این ویروس که توسط پشه منتقل می شود به ویژه برای زنان باردار خطرناک بود. سازمان بهداشت جهانی و مقامات بهداشتی برزیل توصیه هایی را برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری منتشر کردند و اقداماتی برای کنترل پشه ها در مناطق میزبان انجام شد. با این حال برخی ورزشکاران به دلیل این نگرانی از حضور در بازی ها انصراف دادند.

رسوایی های سیاسی

برزیل در سال های منتهی به المپیک ۲۰۱۶ درگیر بحران سیاسی و اقتصادی عمیقی بود. تحقیقات فساد گسترده از جمله در شرکت نفتی دولتی پتروبراس منجر به بی ثباتی سیاسی و کاهش اعتماد عمومی شد. این وضعیت بر آمادگی کشور برای المپیک تأثیر گذاشت و منابع مالی و توجه را از پروژه های مرتبط با بازی ها منحرف کرد. استیضاح رئیس جمهور وقت نیز در این دوره اتفاق افتاد.

ایران در المپیک ۲۰۱۶

کاروان ورزشی ایران با ۸۸ ورزشکار در ۱۶ رشته ورزشی در بازی های المپیک ریو ۲۰۱۶ شرکت کرد. این بزرگترین کاروان ورزشی ایران در تاریخ المپیک تا آن زمان بود. ورزشکاران ایرانی در رشته هایی مانند کشتی وزنه برداری تکواندو دوومیدانی و تیراندازی به رقابت پرداختند و موفق به کسب مدال هایی در این بازی ها شدند که نتایج قابل توجهی را برای ورزش ایران به ارمغان آورد.

مهمترین جاذبه های گردشگری برزیل غیر از سواحل کدامند؟

جاذبه های مهم غیرساحلی شامل تالاب پانتانال با حیات وحش غنی آبشار ایگواسو در مرز آرژانتین مجمع الجزایر فرناندو دی نوروها برای غواصی و تالاب های فصلی پارک ملی لنسویس مارانیز هستند.

برگزاری المپیک ریو با چه چالش هایی روبرو بود؟

چالش های اصلی شامل تأمین امنیت در شهری با نرخ جرم بالا نگرانی ها بابت شیوع ویروس زیکا و بحران سیاسی و اقتصادی ناشی از رسوایی های فساد در کشور بود.

آماده سازی شهر ریودوژانیرو برای میزبانی المپیک چگونه انجام شد؟

آماده سازی شامل ساخت و بازسازی ورزشگاه ها توسعه زیرساخت های حمل و نقل مانند مترو و اتوبوس های سریع السیر و احداث دهکده المپیک برای اسکان ورزشکاران بود.

ورزشگاه های اصلی المپیک ریو کدامند؟

ورزشگاه های اصلی شامل استادیوم ماراکانا (مراسم افتتاحیه/اختتامیه فوتبال) استادیوم المپیک (انگنیائو) برای دو و میدانی سامبادروم برای تیراندازی با کمان و فورت کوپاکابانا برای ورزش های ساحلی بودند.

چه چیزی برزیل را سرزمین ناشناخته ها می نامند؟

این نامگذاری به دلیل وسعت زیاد تنوع جغرافیایی و فرهنگی گسترده و وجود جاذبه های طبیعی و فرهنگی بی شماری است که فراتر از کلیشه های رایج ساحلی و کارناوالی آن قرار دارند و برای بسیاری از گردشگران ناشناخته مانده اند.